Op een zonnige dag, met de lucht zo blauw als een mango, besloten Tijs en Zara om naar het verlaten strand te gaan. Het strand had witte zandkorrels die glinsterden in de zon. Tijs was een avontuurlijke jongen met een grote liefde voor fotografie. Hij had altijd zijn camera bij zich, klaar om de mooiste momenten vast te leggen. Zara was zijn beste vriendin en ze hield van schilderen. Ze nam altijd haar schetsboek mee om inspiratie op te doen.
Toen ze aankwamen op het strand, voelden ze de warme zon op hun huid en hoorden ze het zachte geluid van de golven die tegen de kust aan sloegen. "Kijk, Tijs!" riep Zara terwijl ze naar de horizon wees. "Die dolfijnen springen in het water!" Tijs richtte zijn camera op de dolfijnen en drukte op de knop. Klik! De foto was perfect.
"Wat een geweldige foto!" zei Zara enthousiast. "Je hebt echt talent voor fotograferen." Tijs bloosde een beetje en zei: "Dank je! Maar jij hebt ook talent, Zara. Je kunt prachtig schilderen." Zara glimlachte en begon te denken aan wat ze zou kunnen schilderen.
Ze zochten samen naar mooie plekjes op het strand. Tijs maakte foto's van schelpen, krabben en zelfs van een paar vliegende meeuwen. Terwijl hij bezig was met fotograferen, zat Zara op het zand met haar schetsboek en begon te tekenen wat ze zag: de zee, de lucht en zelfs Tijs die druk bezig was met zijn camera.
Na een tijdje zei Tijs: "Zara, ik heb een idee! Laten we samen iets maken dat onze dag hier vastlegt." Zara keek nieuwsgierig op. "Wat bedoel je?" vroeg ze.
"Jij kunt iets schilderen dat ik heb gefotografeerd," stelde Tijs voor. "En dan kunnen we het samen tentoonstellen in jouw kamer!" Zara vond dat een geweldig idee en knikte enthousiast.
Ze besloten om eerst wat meer foto's te maken voordat ze teruggingen om te schilderen. Terwijl ze verder liepen over het strand, zagen ze iets vreemds in het zand liggen. Het was een kleine wortel! "Wat doet deze wortel hier?" vroeg Tijs lachend.
Zara haalde haar schouders op. "Misschien is iemand vergeten om hem mee te nemen," zei ze terwijl ze hem oppakte. Ze keken rond maar zagen niemand in de buurt.
"Misschien kunnen we hem gebruiken voor ons kunstwerk," stelde Tijs voor met een grijns. Ze besloten om de wortel mee te nemen als inspiratie voor hun creaties.
Na uren van plezier maken op het strand, vonden ze eindelijk een mooi plekje onder een palmboom waar ze konden zitten en werken aan hun kunstwerken. Tijs zette zijn camera neer en begon zorgvuldig zijn foto's uit te kiezen terwijl Zara haar verf uit haar tas haalde.
Zara begon met schilderen terwijl Tijs naast haar zat en af en toe naar haar keek om inspiratie op te doen voor zijn foto’s. De kleuren spatten van het doek af; geel voor de zon, blauw voor de zee en wit voor het zand.
Terwijl zij aan hun kunstwerken werkten, vertelde Zara over haar kat die onlangs was overleden. Ze voelde zich soms verdrietig omdat haar kat altijd bij haar was geweest tijdens dit soort avonturen. “Ik mis hem,” zei ze zachtjes terwijl ze verder schilderde.
Tijs keek naar zijn vriendin en voelde medeleven voor haar verlies. “Het is oké om je verdrietig te voelen,” zei hij bemoedigend terwijl hij zijn arm om haar heen sloeg als steun.
Zara knikte maar glimlachte weer toen ze verder ging met schilderen van hun avontuur op het strand – dolfijnen die sprongen in de zee, hen zelf onder de palmboom en zelfs die gekke wortel die hen had laten lachen.
Uiteindelijk waren hun kunstwerken klaar! Ze keken trots naar wat ze hadden gemaakt; twee prachtige creaties die hun dag vastlegden vol vreugde en avontuur.
“Dit is echt leuk!” zei Tijs blij terwijl hij zijn foto’s bekeek naast Zara’s schilderij dat nu droog was geworden onder de zonnestralen.
“Ja! We moeten dit vaker doen,” antwoordde Zara enthousiast terwijl zij naar haar schilderij keek dat zo levendig leek als hun dag zelf.
Voordat ze teruggingen naar huis, besloten ze nog even langs het water te lopen om hun voeten nat te maken in de golven die zachtjes tegen hen aan spoelden. De zon begon langzaam onder te gaan, waardoor alles in gouden kleuren werd gehuld – perfect voor nog meer foto’s!
Tijs maakte nog enkele laatste foto’s van het prachtige uitzicht voordat hij zijn camera wegstopte in zijn tas. “Dit was echt een geweldige dag,” zei hij tevreden terwijl hij samen met Zara terugliep richting hun fietsen die zij eerder hadden neergezet bij het begin van het strand.
Met hun harten vol vreugde fietsten zij terug naar huis, wetende dat dit avontuur hen altijd zou bijblijven – niet alleen door hun kunstwerken maar ook door alle mooie herinneringen die zij samen hadden gemaakt op dat verlaten strand vol witte zandkorrels onder een stralende zon.