Er was eens een handige timmerman die in een klein, kleurrijk huisje woonde aan de rand van een bloemenweide. Zijn naam was Tim. Tim had een grote passie voor zijn werk. Hij maakte de mooiste dingen van hout: tafels, stoelen en zelfs schommels voor kinderen. Maar wat hij het allerliefste maakte, waren schildersezels. Hij vond het geweldig om te zien hoe kunstenaars hun creativiteit op doek konden zetten.
Op een zonnige dag besloot Tim dat hij iets bijzonders wilde maken. Hij wilde een grote schildersezel maken die iedereen in de bloemenweide kon gebruiken. De ezel moest stevig zijn en mooi, zodat de kunstenaars zich geïnspireerd zouden voelen als ze er hun schilderijen op maakten.
Tim begon met het verzamelen van materialen. Hij had hout nodig, maar ook verf om de ezel mooi te maken. Terwijl hij bezig was, kwam zijn trouwe hond, Max, naar hem toe gerend. Max was een vrolijke hond met een zachte vacht en altijd in voor avontuur.
“Wat ga je maken, Tim?” vroeg Max nieuwsgierig terwijl hij met zijn staart kwispelde.
“Ik ga een grote schildersezel maken voor iedereen in de bloemenweide,” antwoordde Tim enthousiast.
Max sprong op en neer van blijdschap. “Dat klinkt geweldig! Kan ik helpen?”
“Tuurlijk!” zei Tim terwijl hij glimlachte. “Jij kunt me helpen met het verzamelen van de juiste stukken hout.”
Max rende rond en vond verschillende takken en planken die perfect waren voor de ezel. Terwijl ze samen werkten, kwamen er steeds meer dieren kijken. Een uil zat op een tak en keek geïnteresseerd toe. “Wat zijn jullie aan het doen?” vroeg de uil met zijn diepe stem.
“We maken een grote schildersezel!” zei Tim trots.
“Dat klinkt interessant,” zei de uil terwijl hij zijn ogen wijd opendeed van verbazing.
Tim werkte hard en gebruikte al zijn vaardigheden om de ezel in elkaar te zetten. Hij zaagde, schroefde en schuurde het hout tot alles perfect paste. Max hielp door af en toe te blaffen als er iets niet goed ging of als er een bij voorbij vloog.
Na uren hard werken was de ezel eindelijk klaar! Hij was groot en stevig, met mooie kleuren die glinsterden in de zon. Tim stond trots naast zijn creatie en keek naar het resultaat.
“Wat vind je ervan, Max?” vroeg hij terwijl hij naar de ezel wees.
“Het is fantastisch!” blafte Max enthousiast. “Ik kan niet wachten tot iemand begint te schilderen!”
Diezelfde middag kwamen er verschillende dieren uit de bloemenweide kijken naar Tims nieuwe schildersezel. Er waren bijen die zoemden rond de kleurrijke bloemen, vlinders die fladderden en zelfs een paar konijnen die nieuwsgierig hun neusjes staken.
Een schildersvriendin van Tim kwam langs; haar naam was Lila. Ze had altijd haar penseel bij zich en hield ervan om prachtige landschappen te schilderen.
“Oh wow! Wat een mooie ezel!” riep Lila verrast uit toen ze het zag staan.
“Dank je! Het is voor iedereen hier,” zei Tim blij.
Lila pakte haar verfdozen uit haar tas en begon meteen te schilderen op het doek dat ze had meegenomen. De kleuren spatten van het doek af: geel voor de zon, groen voor het gras en blauw voor de lucht boven hen.
Terwijl Lila aan het schilderen was, kwamen er meer dieren kijken naar wat ze deed. De uil vloog dichterbij om beter te kunnen zien wat er gebeurde, terwijl Max vrolijk rondhuppelde tussen alle bezoekers door.
Na enige tijd stopte Lila met schilderen en keek tevreden naar haar werk. “Dit is mijn beste schilderij tot nu toe!” zei ze blij terwijl ze naar haar kleurrijke creatie keek.
Tim voelde zich trots dat hij zo’n mooie plek had gecreëerd waar iedereen samen kon komen om kunst te maken. De dieren begonnen elkaar complimenten te geven over hun creaties; zelfs Max kreeg complimenten omdat hij zo goed had geholpen!
Plotseling kwam er een wedstrijd aan in de bloemenweide: wie zou het mooiste kunstwerk kunnen maken? Iedereen besloot mee te doen! De prijs? Een grote mand vol appels en broccoli – iets waar alle dieren dol op waren!
De dagen gingen voorbij terwijl iedereen druk bezig was met hun kunstwerken onder leiding van Tims stevige ezel. Er werd gelachen, gekletst en vooral veel geschilderd! Zelfs Max kreeg af en toe wat verf op zijn vacht toen hij per ongeluk tegen Lila’s penseel aanstootte tijdens één van zijn sprongetjes.
Op de dag van de wedstrijd waren alle kunstwerken klaar om beoordeeld te worden door een jury bestaande uit enkele wijze oude dieren uit de omgeving: twee oude schildpadden en natuurlijk onze vriend Uil die alles goed in zich opnam vanuit zijn hoge takkenplek.
De jury bekeek elk kunstwerk aandachtig; ze keken naar kleuren, vormen en vooral naar hoeveel plezier iedereen had gehad tijdens het maken ervan. Na lang beraad kwam Uil terug met hun beslissing: “Iedereen heeft geweldig werk geleverd!”
Uiteindelijk werd Lila uitgeroepen tot winnaar omdat haar schilderij zo levendig was dat je bijna kon voelen hoe warm de zon scheen! Ze sprong op van blijdschap toen ze hoorde dat ze gewonnen had!
“Dank jullie allemaal!” riep Lila terwijl ze haar prijs ontving – een mand vol sappige appels en knapperige broccoli!
Tim voelde zich gelukkig dat hij deze creatieve dag mogelijk had gemaakt met zijn handige timmerwerkzaamheden aan de ezel die nu vol kleur stond van alle verfspetters die erop waren gekomen tijdens deze bijzondere dagen vol kunstzinnigheid in hun bloeiende weide vol leven.
En zo eindigde dit verhaal over Tim, Max, Lila en hun kleurrijke avonturen in hun eigen stukje natuur waar dromen werden geschilderd onder warme zonneschijn – zonder geheimen of magie maar gewoon door samen plezier te hebben!