Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Een ondeugende tovenaar**
In een oude ruïne, bedekt met klimop en mos, woonde een ondeugende tovenaar. Zijn naam was Ruben. Ruben had een lange, grijze baard die tot aan zijn knieën reikte en altijd vol met bladeren zat. Hij droeg een versleten, paarse mantel die ooit schitterend was geweest, maar nu vol gaten zat. De ruïne was zijn thuis, met stenen muren die verhalen fluisterden van vervlogen tijden.
Ruben had een bijzondere hobby: hij was gefascineerd door fotografie. Hij had een oude camera gevonden tussen de roestige spulletjes in de ruïne. Het was geen gewone camera; het was een magische camera. Wanneer Ruben foto's maakte, kwamen de beelden tot leven! Maar er was één probleem: hij kon niet goed omgaan met zijn magie. Soms gebeurde er iets onverwachts.
Op een dag besloot Ruben om naar het nabijgelegen veld te gaan om foto's te maken van de natuur. Het veld stond vol met kleurrijke bloemen en groene planten. Terwijl hij rondliep met zijn camera in de hand, zag hij Fenna, een dappere jonge fotografe die graag avonturen beleefde. Fenna had altijd haar camera bij zich en maakte prachtige foto's van alles wat ze tegenkwam.
Fenna was moedig en vastberaden, maar soms voelde ze zich ook onzeker over haar talenten. Ze wilde graag indruk maken op anderen met haar foto's, vooral omdat ze binnenkort moest solliciteren voor een belangrijke fotowedstrijd.
"Hallo!" riep Ruben terwijl hij naar Fenna toe liep. "Wat ben je aan het doen?"
Fenna keek op van haar camera en glimlachte verlegen. "Ik maak foto's van de bloemen," zei ze terwijl ze naar de felgekleurde paprikabloemen wees die in het veld groeiden.
Ruben knikte enthousiast. "Dat is geweldig! Maar heb je ooit geprobeerd om iets anders te fotograferen? Iets dat meer avontuur biedt?"
Fenna's ogen glinsterden bij het idee van avontuur. "Wat bedoel je?" vroeg ze nieuwsgierig.
"Ik heb deze magische camera," zei Ruben terwijl hij zijn oude toestel omhoog hield. "Als ik foto's maak, komen de dingen tot leven! Wil je het proberen?"
Fenna voelde een sprongetje van opwinding in haar buik, maar ook een beetje angst. Wat als het misging? Wat als er iets vreemds gebeurde? Toch besloot ze om moedig te zijn en het risico te nemen.
"Ja! Laten we het doen!" zei Fenna vastberaden.
Ruben leidde Fenna naar de ruïne waar hij woonde. De muren waren bedekt met klimop en mos, en overal lagen stenen verspreid over de grond. Het leek wel een sprookje! Ze gingen binnen en Ruben liet haar zijn magische camera zien.
"Hier," zei hij terwijl hij de camera aan Fenna gaf. "Probeer eens deze oude leeuwenkop die hier hangt."
Fenna richtte de camera op de leeuwenkop die boven hen hing en drukte op de knop. Een flits verlichtte de ruimte en plotseling begon de leeuwenkop te bewegen! Het brulde luid en sprong van de muur af!
Fenna schrok even maar voelde ook adrenaline door haar lichaam stromen. Dit was spannend! De leeuw begon rond te rennen in de ruïne terwijl Ruben lachte als een kind dat net iets heel grappigs had gezien.
"Dit is geweldig!" riep Fenna terwijl ze snel weer foto's maakte van de dansende leeuw.
Maar toen gebeurde er iets vreemds: terwijl Fenna bleef fotograferen, veranderde de leeuw langzaam in een konijn! Een schattig wit konijn dat vrolijk rondhuppelde door het mos op de grond.
"Wat is er gebeurd?" vroeg Fenna verbaasd terwijl ze naar het konijn keek dat nu vrolijk rondsprong.
Ruben krabde achter zijn oor en lachte nerveus. "Eh... soms gaat mijn magie niet helemaal zoals gepland."
Fenna kon niet stoppen met lachen toen ze het konijn zag spelen tussen alle planten in de ruïne. Het leek zo onschuldig en blij!
"Dit is echt leuk!" zei ze terwijl ze nog meer foto's maakte van het konijn dat nu aan het spelen was met wat courgettes die uit Ruben's tuin waren gegroeid.
De tijd vloog voorbij terwijl ze samen speelden met het konijn en foto’s maakten van hun avonturen in de ruïne vol magie en wonderen.
Na enige tijd begon Fenna zich echter weer onzeker te voelen over haar sollicitatiegesprek voor de fotowedstrijd dat eraan kwam. Wat als niemand haar foto's mooi vond? Wat als ze niet goed genoeg was?
Ruben merkte haar aarzeling op en zei: "Weet je, soms moet je gewoon jezelf zijn als je fotografeert." Hij wees naar het konijn dat nog steeds vrolijk rondhuppelde tussen alle groenten in hun kleine tuin bij de ruïne.
"Het maakt niet uit of je bang bent of onzeker," vervolgde hij met een knipoog. "Als je gewoon doet wat je leuk vindt, dan komt alles goed."
Fenna knikte langzaam maar voelde zich nog steeds gestrest over wat komen ging.
Uiteindelijk besloot Ruben om samen met Fenna nog één laatste foto te maken voordat ze teruggingen naar huis voor haar sollicitatiegesprek. Ze richtten hun camera's op elkaar; Ruben maakte gebruik van zijn magie om zichzelf te veranderen in iets grappigs – zoals een grote paprika!
De foto werd genomen; er verscheen weer die flits licht in hun gezichten toen alles weer normaal werd na enkele seconden lachen om hun gekke poses.
Met hun harten vol vreugde verlieten Fenna en Ruben uiteindelijk samen de ruïne vol herinneringen aan hun avontuur – zelfs al wist Fenna niet wat er zou gebeuren tijdens haar sollicitatiegesprek; één ding wist ze zeker: dit avontuur zou altijd blijven hangen als één van haar mooiste momenten ooit vastgelegd op foto’s!
En zo eindigde hun dag vol magie – althans voor nu…
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes