Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De Kleur van de Regenboog**
Op een heuveltop, ver boven de drukte van de stad, stond een klein, wit huisje. Het had een schuin dak en grote ramen die uitkeken over de uitgestrekte vlaktes. In dit huisje woonde Dr. Felix, een wetenschapper met een snor die altijd leek te wapperen als hij zich haastte. Hij droeg meestal casual kleding in felle kleuren: een felgroene trui en een paar blauwe spijkerbroeken. Zijn bril was groot en rond, waardoor zijn ogen nog groter leken dan ze al waren.
Dr. Felix was geen gewone wetenschapper. Hij was gefascineerd door kleuren en hoe ze de wereld om ons heen vormgaven. Op een dag besloot hij dat het tijd was om iets bijzonders te doen: hij wilde de kleuren van de regenboog bestuderen. Maar niet zomaar bestuderen; hij wilde ze ook op papier zetten, zodat iedereen kon zien hoe mooi ze waren.
Met zijn elektrische scooter reed Dr. Felix naar het laboratorium in de stad. Het laboratorium was groot en vol met allerlei apparaten die piepten en flitsten. Terwijl hij door de gangen liep, zag hij zijn collega’s druk bezig met hun eigen experimenten. Sommigen waren bezig met ingewikkelde chemische formules, terwijl anderen zich concentreerden op het maken van nieuwe medicijnen.
Dr. Felix ging naar zijn kantoor, waar zijn bureau vol lag met boeken over licht en kleurentheorieën. Hij nam plaats achter zijn computer en begon te typen: “De kleuren van de regenboog zijn rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet.” Maar terwijl hij dat deed, voelde hij zich gestrest. Er was een belangrijke deadline voor zijn onderzoek en het leek alsof de tijd wegtikte als een ongeduldige klok.
Om even te ontspannen besloot Dr. Felix een bordspel te spelen dat hij had meegenomen: Monopoly! Hij zette het spel op tafel en begon alleen te spelen. Terwijl hij zijn pion over het bord bewoog, kon hij niet anders dan lachen om zichzelf; zelfs als wetenschapper had hij soms behoefte aan wat plezier.
Na een paar rondes Monopoly voelde Dr. Felix zich weer wat beter. Hij pakte zijn notitieboekje en begon aantekeningen te maken over wat elke kleur voor hem betekende:
- Rood: De kleur van passie.
- Oranje: De kleur van vreugde.
- Geel: De kleur van zonneschijn.
- Groen: De kleur van natuur.
- Blauw: De kleur van rust.
- Indigo: De kleur van creativiteit.
- Violet: De kleur van mysterie.
Terwijl hij schreef, kwam er plotseling een uil op het raam zitten. Het dier keek hem nieuwsgierig aan met grote ogen die glinsterden in het licht van de ondergang. Dr. Felix stopte even met schrijven en keek naar de uil.
“Wat denk jij?” vroeg hij hardop tegen het dier terwijl hij naar buiten wees waar de lucht langzaam veranderde in verschillende tinten blauw en paars.
De uil leek niet echt geïnteresseerd in antwoorden geven; in plaats daarvan draaide hij gewoon zijn hoofd om alles goed te bekijken voordat hij weer wegvloog.
Dr. Felix lachte opnieuw om zichzelf; zelfs dieren konden soms meer wijsheid hebben dan mensen dachten! Hij besloot dat het tijd was om naar huis terug te keren voor wat frisse lucht op de heuveltop.
Eenmaal thuis aangekomen zette Dr. Felix zich op zijn veranda met uitzicht over de vlaktes die nu baadden in gouden lichtstralen van de ondergangsszon. Hij nam diep adem en voelde zich gelukkig tussen al deze kleuren die zo levendig waren in de lucht.
Terwijl hij daar zat, dacht Dr. Felix na over hoe belangrijk kleuren eigenlijk waren in ons leven – niet alleen voor kunst of wetenschap maar ook voor onze emoties en herinneringen.
Plotseling kreeg hij een idee! Wat als hij alle mensen in de stad zou uitnodigen om samen hun eigen kleuren te creëren? Misschien konden ze samen schilderen of tekenen? En zo zou iedereen hun eigen interpretatie geven aan wat elke kleur voor hen betekende!
Met hernieuwde energie rende Dr. Felix terug naar binnen om alles voor te bereiden voor dit bijzondere evenement dat ‘De Kleur van de Regenboog’ zou heten.
De volgende dagen werkte Dr. Felix hard aan zijn plannen terwijl andere wetenschappers hem afleidden met hun eigen verhalen over experimenten of improvisatietheater tijdens lunchpauzes waarin ze elkaar uitdaagden tot grappige acts.
Uiteindelijk kwam de dag waarop iedereen werd uitgenodigd naar zijn heuveltop huisje om samen kleuren tot leven te brengen! Mensen kwamen in casual kleding met felle kleuren – net zoals Dr. Felix zelf – klaar om hun creativiteit los te laten.
Er stonden tafels vol verfdozen klaar; rood naast oranje naast geel… En zo gingen ze aan de slag! Iedereen schilderde vrolijk terwijl er gelach klonk doorheen het parkje rondom het huisje.
Drie uur later stonden er talloze schilderijen opgesteld die elk hun eigen verhaal vertelden door middel van kleur – sommige abstracte vormen terwijl anderen meer realistisch waren zoals bloemen of dieren!
Toen zon onderging en alles weer donker werd maar gevuld met sterrenlicht keken ze allemaal omhoog naar wat nu leek op één grote regenboog aan hemel vol dromen…
En zo eindigde deze bijzondere dag zonder geheimen of magie maar simpelweg door samen plezier maken met iets dat ons allemaal verbindt – kleuren!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes