Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Een slimme schildpad**
Er was eens een slimme schildpad genaamd Timo. Timo woonde aan de oever van een glinsterend meer dat de sterren weerspiegelde als een grote, fonkelende spiegel. Het meer was omringd door hoge bomen en kleurrijke bloemen die in de zon dansten. Timo was niet zomaar een schildpad; hij had een bijzondere passie voor alles wat met elektriciteit te maken had. Hij droeg altijd een spijkerbroek en een hoodie, wat hem er heel cool uitzag voor een schildpad.
Op een dag, terwijl Timo op zijn favoriete plek aan het meer zat, zag hij iets vreemds. Een klein busje stopte langs de oever. Het busje was felgekleurd en had allerlei gereedschap op het dak staan. De deur van het busje ging open en daar stapte een gemiddelde man uit, met een t-shirt met een grappige print erop. Zijn naam was Bob, en hij was elektricien.
Bob keek om zich heen en zag Timo zitten. “Hé daar, schildpad! Wat doe jij hier?” vroeg Bob met een brede glimlach.
“Hallo! Ik ben Timo,” antwoordde de schildpad trots. “Ik kijk naar het meer en denk na over elektriciteit.”
“Elektriciteit? Dat is interessant!” zei Bob terwijl hij zijn gereedschap uit het busje haalde. “Wat denk je erover?”
Timo leunde naar voren en begon te vertellen over zijn ideeën voor nieuwe uitvindingen die gebruik maakten van elektriciteit. Hij had al plannen voor lichtgevende waterlelies die ’s nachts zouden stralen als sterren in het water.
Bob lachte hardop. “Dat klinkt geweldig! Maar hoe ga je dat doen?”
Timo dacht even na en zei: “Ik heb geen idee, maar ik weet wel dat ik creatief moet zijn!”
Bob knikte goedkeurend. “Creativiteit is belangrijk in mijn werk als elektricien! Soms moet je gewoon iets nieuws proberen.”
Terwijl ze praatten, kwam er plotseling een groep dieren voorbij: een slanke eekhoorn met grote ogen, een vrolijke kikker die sprongetjes maakte, en zelfs een paar nieuwsgierige vissen die boven het wateroppervlak kwamen kijken.
“Wat is er aan de hand?” vroeg de eekhoorn terwijl ze nieuwsgierig naar Timo en Bob keek.
“Timo heeft geweldige ideeën over elektriciteit!” zei Bob enthousiast.
De eekhoorn sprong opgewonden rond. “Dat klinkt leuk! Kunnen we meedoen?”
Timo glimlachte breed. “Natuurlijk! Hoe meer zielen, hoe meer vreugd!”
En zo begon hun avontuur aan het glinsterende meer. Ze besloten om samen te werken aan Timo’s idee van lichtgevende waterlelies. Terwijl ze plannen maakten, vertelde Timo grappen die iedereen aan het lachen maakten.
“Waarom kunnen schildpadden nooit goed schaken?” vroeg hij met twinkelende ogen.
“Geen idee!” riep de kikker nieuwsgierig.
“Omdat ze altijd hun stukken vergeten!” lachte Timo luidkeels.
Iedereen schaterde van het lachen terwijl ze verder gingen met hun plannen. Bob haalde zijn gereedschap tevoorschijn en begon uitleg te geven over hoe elektriciteit werkte. De dieren luisterden aandachtig terwijl hij hen leerde over draden, batterijen en lampjes.
Na enkele uren hard werken hadden ze eindelijk alles bij elkaar verzameld: kleine lampjes, draden en zelfs wat batterijen die Bob had meegenomen in zijn busje.
“Laten we beginnen!” zei Timo vol enthousiasme.
Ze werkten samen als één team; de eekhoorn zorgde ervoor dat alles goed georganiseerd bleef terwijl de kikker hielp met het aansluiten van de draden onder water. Timo gaf aanwijzingen vanuit zijn comfortabele plek op de oever van het meer.
Toen alles klaar was, keken ze vol spanning naar hun creatie: prachtige waterlelies die nu klaar waren om te stralen in het donker!
“Druk op de knop!” riep Bob enthousiast.
Timo drukte op de grote knop die ze hadden gemaakt van een oude frisbee (die ook nog eens heel goed werkte). En toen gebeurde er iets magisch: één voor één begonnen de waterlelies te gloeien in verschillende kleuren – blauw, groen, geel – alsof ze allemaal hun eigen sterrenhemel hadden meegenomen!
De dieren juichten van blijdschap terwijl ze naar hun schitterende creatie keken die weerkaatste in het glinsterende meer. Het leek wel alsof de sterren zelf naar beneden waren gekomen om hen toe te juichen!
“Dit is fantastisch!” riep de eekhoorn terwijl hij rondjes sprong van blijdschap.
“Ik kan niet geloven dat we dit hebben gedaan,” zei de kikker vol bewondering.
Bob klopte trots op Timo’s schilderschildpadrug. “Jij hebt dit allemaal mogelijk gemaakt!”
Timo voelde zich gelukkig en tevreden terwijl hij naar zijn vrienden keek die zo blij waren met hun werk. Ze zaten samen rond het meer onder de sterrenhemel, genietend van hun succes en elkaars gezelschap zonder enige zorgen of moraal in gedachten.
En zo eindigde deze bijzondere dag aan het glinsterende meer waar creativiteit bloeide als nooit tevoren – dankzij één slimme schildpad genaamd Timo!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes