Kinderverhaaltje: De schat onder de boom (door een elektricien)



Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes

**De Schat onder de Boom**

In een groene vallei, omringd door hoge bergen die als wachters over het landschap stonden, lag een klein, geheimzinnig plekje. Het was een plek waar de zon altijd scheen en de lucht gevuld was met de geur van bloeiende bloemen. In het midden van deze vallei stond een grote, oude boom. Zijn takken reikten hoog de lucht in en zijn wortels waren diep in de aarde geworteld. Deze boom was niet zomaar een boom; hij was een architect van dromen.

Onder deze boom zat een slanke jongen met bruin haar, dat kort en casual was geknipt. Hij droeg een lederen jack dat glansde in het zonlicht. Zijn naam was Max. Max had altijd al een avontuurlijke geest gehad. Hij hield ervan om te dromen over verre landen en spannende ontdekkingen. Op deze dag had hij besloten om iets bijzonders te doen: hij wilde op zoek gaan naar de schat die volgens de legendes onder de oude boom verborgen zou liggen.

Max had zijn fiets gepakt, die een mandje voorop had waarin hij zijn knuffeldieren had gestopt: een teddybeer met een schattig gezicht en een konijntje met lange oren. Terwijl hij naar de boom fietste, voelde hij de frisse lucht door zijn haren waaien en hoorde hij het gezang van vogels die vrolijk floten.

Toen Max bij de boom aankwam, stapte hij af en keek omhoog naar de imposante takken die als armen naar hem uitstaken. De schaduw van de boom viel als een zachte dekens over hem heen. Hij ging op zijn knieën zitten en begon te graven in het gras rondom de wortels van de boom. Zijn hart klopte snel van opwinding terwijl hij zich voorstelde wat voor soort schat er onder deze oude reus verborgen zou kunnen liggen.

Na enige tijd graven stuitte Max op iets hards. Het was geen goud of juwelen, maar iets veel vreemdzamer: een oude LEGO-set! De blokken waren bedekt met aarde, maar Max herkende ze meteen. Het was een set waarmee je je eigen droomhuis kon bouwen, compleet met torentjes en zelfs een kleine tuin.

Max's ogen glinsterden van vreugde toen hij het uitgraven voltooide. Hij nam het mee naar zijn fiets en zette het voorzichtig in het mandje naast zijn teddybeer en konijntje. Met zijn vondst besloot hij dat dit avontuur nog niet voorbij was; hij wilde zijn LEGO-droomhuis bouwen onder de grote boom.

Terwijl Max bezig was met het bouwen van zijn huisje, kwam er ineens iemand aanfietsen: een meisje met lang kastanjebruin haar dat golvend over haar schouders viel. Ze droeg een lange jurk in pastelkleuren die danste in de wind terwijl ze fietste. Haar naam was Lila, en ze had sproeten op haar neus die glinsterden in het zonlicht.

"Wat ben je aan het doen?" vroeg Lila nieuwsgierig terwijl ze afstapte bij Max.

"Ik heb deze LEGO-set gevonden! Ik ga mijn eigen huis bouwen," antwoordde Max enthousiast.

Lila glimlachte breed en ging naast hem zitten op het gras. "Dat klinkt geweldig! Mag ik helpen?"

Max knikte blij; samen zouden ze iets moois maken onder de oude boom. Terwijl ze bouwden, vertelde Lila verhalen over paragliden boven bergen en hoe je daarboven alles zo klein leek als speelgoedjes op de grond.

De uren verstreken terwijl ze samen hun droomhuis vormgaven uit kleurrijke blokken. Ze maakten ramen waar je doorheen kon kijken naar hun fantasiewereld vol avontuur, deuren die open konden zwaaien naar onbekende plekken en zelfs kleine figuurtjes die hun leven zouden vullen met verhalen.

Toen hun huis eindelijk af was, keken ze er trots naar; het stond stevig tussen de wortels van de grote boom als een symbool van hun creativiteit en verbeelding.

"Wat nu?" vroeg Lila dromerig terwijl ze naar hun creatie keek.

Max dacht even na en zei: "Laten we doen alsof we op reis gaan! We kunnen onze motorfiets pakken!" Hij gebaarde naar zijn fiets alsof deze veranderd kon worden in iets magisch.

Lila lachte hardop bij dat idee; samen sprongen ze op hun fietsen - of motorfietsen zoals ze zich voorstelden - en reden rondjes om hun LEGO-huisje alsof ze onderweg waren naar verre landen vol avontuur.

De zon begon langzaam onder te gaan achter de bergen toen Max plotseling stopte bij één van de takken van de grote boom die laag genoeg hing om aan te raken. "Kijk!" riep hij uit terwijl hij omhoog wees naar iets dat tussen twee takken hing: een kleurrijke parachute!

"Dat is vast voor paragliden!" zei Lila enthousiast terwijl haar ogen straalden van blijdschap.

Ze keken elkaar aan met dezelfde dromerige blik; wat als ze konden vliegen? Wat als ze samen konden zweven boven hun groene vallei? Hun verbeelding nam hen mee op reis door wolken vol poëzie waarin alles mogelijk leek te zijn.

Met elk moment dat verstreek groeide hun verlangen om meer avonturen te beleven onder deze magische oude boom waar dromen werkelijkheid werden gemaakt uit LEGO-blokken en fantasieën over verre landen.

Die avond bleven Max en Lila nog even zitten onder de sterrenhemel, luisterend naar het gefluister van bladeren boven hen terwijl zij dachten aan alle avonturen die nog komen gingen – allemaal begonnen vanuit één enkele schat onder deze bijzondere boom in hun groene vallei vol mogelijkheden.


Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes