Er was eens een kleine jongen genaamd Milan. Milan was een vrolijke jongen met kastanjebruin haar dat in krullen om zijn hoofd danste als hij speelde. Hij woonde in een drukke stad, waar de huizen hoog waren en de straten vol mensen liepen. Maar Milan had een geheim: hij was een kunstenaar!
Elke dag na school ging Milan naar het grote park in de stad. Het park was niet zomaar een park; het was een kleurrijke bloemenweide vol zoemende bijen en flonkerende vlinders. Daar voelde Milan zich vrij en gelukkig. Hij nam altijd zijn speciale tekenboek mee, waar hij alles in tekende wat hij zag.
Op een zonnige dag besloot Milan dat het tijd was om iets bijzonders te maken. Hij had gehoord dat zijn vriendin Sienna binnenkort jarig was. Sienna had altijd zo’n mooie sportoutfit aan, en ze speelde vaak met haar hondje Max in het park. Milan wilde iets voor haar maken, iets dat haar blij zou maken.
Milan pakte zijn kleurpotloden en begon te tekenen. Eerst tekende hij Sienna met haar krullende kastanjebruine haar, terwijl ze met Max speelde. De zon scheen helder op hun gezichten, en de bloemen om hen heen leken te lachen. Milan vond het leuk om te tekenen, vooral als hij zich voorstelde hoe blij Sienna zou zijn met zijn kunstwerk.
Terwijl hij aan het tekenen was, kwam er een groep kinderen voorbij die met hun buitenspeelgoed speelden. Ze hadden een groot busje vol kleurrijke ballen en springtouwen bij zich. Ze renden rond en lachten luid, maar Milan bleef geconcentreerd op zijn tekening.
“Wat ben je aan het doen?” vroeg één van de kinderen nieuwsgierig.
“Ik maak een verrassing voor Sienna,” antwoordde Milan trots.
“Dat klinkt leuk! Mag ik helpen?” vroeg het kind enthousiast.
Milan dacht even na en zei toen: “Ja! Je kunt me helpen met kleuren!”
De kinderen kwamen dichterbij en samen begonnen ze de tekening van Sienna in te kleuren. Ze gebruikten alle kleuren van de regenboog: felrood voor de bloemen, helderblauw voor de lucht en zonnig geel voor de zon. Het werd een prachtig kunstwerk!
Toen ze klaar waren, keken ze naar hun creatie en lachten blij. “Dit is geweldig!” zei één van de kinderen.
Milan voelde zich trots op wat ze samen hadden gemaakt. Maar nu moest hij ervoor zorgen dat Sienna het kunstwerk op haar verjaardag zou krijgen.
De volgende dag ging Milan naar Sienna’s huis om haar verjaardag te vieren. Hij had het kunstwerk zorgvuldig ingepakt in mooi papier met vrolijke kleuren erop. Toen hij aankwam, zag hij dat er al veel vrienden waren verzameld in de tuin.
Sienna droeg haar favoriete sportoutfit en glimlachte toen ze Milan zag aankomen met zijn cadeau.
“Gelukkige verjaardag!” riep Milan terwijl hij het cadeau overhandigde.
Sienna’s ogen glinsterden van blijdschap toen ze het papier openmaakte en de tekening zag die Milan had gemaakt samen met zijn nieuwe vrienden uit het park.
“Oh wow! Dit is zo mooi!” zei Sienna terwijl ze naar de tekeningen keek van zichzelf en Max tussen al die vrolijke bloemen.
Milan voelde zich warm van binnen bij het zien van Sienna’s blije gezichtje. De andere kinderen kwamen ook kijken naar wat er in het cadeau zat, en iedereen begon enthousiast over de tekening te praten.
“Jij bent echt een kleine kunstenaar!” zei één van hen bewonderend.
Na alle opwinding gingen ze samen spelen in de tuin terwijl er heerlijke appels werden geserveerd als snack. De lucht vulde zich met gelach en blijdschap terwijl ze renden, sprongen en plezier maakten met elkaar.
Later die middag bakten ze samen cupcakes voor Sienna’s verjaardag. Iedereen hielp mee; sommige kinderen maakten beslag terwijl anderen sprinkles op tafel strooiden alsof het confetti was voor een feestje!
Toen de cupcakes klaar waren, zongen ze allemaal “Lang zal ze leven” voor Sienna terwijl zij stralend naast haar taart stond met kaarsjes erop die flonkerden als sterren aan de nachtelijke hemel.
Na al deze feestelijkheden gingen ze weer buiten spelen totdat de zon onderging achter de hoge gebouwen van de stad. De lucht kleurde oranje-roze terwijl iedereen nog steeds vol energie rondrende in hun sportoutfits, blij dat ze samen konden zijn op deze bijzondere dag.
En zo eindigde deze prachtige verjaardag vol kleur, vreugde en natuurlijk… kunst! Want wie had gedacht dat een klein jongetje zoals Milan zoveel vreugde kon brengen door gewoon creatief te zijn? En wie weet wat voor moois er nog meer zou komen uit zijn tekenboek?
En zo leefden zij nog lang gelukkig… tot aan volgend jaar wanneer Sienna weer jarig zou zijn!