Kinderverhaaltje: Een slimme detective (door een programmeur)



Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes

**Een slimme detective**

Op een verlaten strand, waar de witte zandkorrels glinsterden in de zon, woonde een slimme detective. Zijn naam was Felix. Felix was een lang en slank man met steil zwart haar. Hij droeg altijd een formeel overhemd met een stropdas, zelfs als hij op het strand was. Dat maakte hem anders dan de andere mensen die er soms kwamen om te spelen of te zwemmen.

Felix had een bijzondere hobby: hij hield van puzzels en raadsels. Elke ochtend ging hij naar het strand om te wandelen en zijn hoofd leeg te maken. Maar vandaag was anders. Terwijl hij over het zand liep, zag hij iets vreemds liggen tussen de schelpen.

Het was een oude gitaar! Felix bukte zich en pakte de gitaar op. Hij keek goed naar het instrument en merkte dat er iets mis mee was. De snaren waren gebroken en er zat zand in de klankkast. "Wie zou zo'n mooie gitaar hier hebben achtergelaten?" vroeg Felix zich af.

Terwijl hij verder liep, kwam hij een meisje tegen dat verdrietig op het strand zat. Ze had grote ogen en haar gezichtje was nat van de tranen. Felix ging naast haar zitten en vroeg: "Waarom ben je zo verdrietig?"

Het meisje snikte even voordat ze antwoordde: "Mijn kat is weg! Ze heet Minoes en ze houdt van spelen met mijn gitaar." Felix knikte begrijpend. Hij wist hoe belangrijk huisdieren konden zijn voor kinderen.

"Misschien kunnen we samen Minoes zoeken," stelde Felix voor. Het meisje keek hem met hoopvolle ogen aan en zei: "Ja, dat zou geweldig zijn!"

Felix begon na te denken als een echte detective. "Laten we eerst kijken of we aanwijzingen kunnen vinden," zei hij terwijl hij zijn handen in zijn zakken stopte.

Ze liepen samen over het strand, terwijl Felix goed om zich heen keek. Plotseling zag hij iets glinsteren in het zand. Het was een wortel! "Kijk!" riep hij enthousiast. "Misschien heeft Minoes deze wortel gevonden."

Het meisje sprong op van blijdschap. "Minoes houdt van wortels! Misschien is ze hier ergens in de buurt." Ze keken rond, maar er was geen kat te bekennen.

Felix besloot dat ze verder moesten zoeken naar meer aanwijzingen. Ze liepen langs de waterlijn en zagen allerlei dingen: schelpen, krabben en zelfs een paar surfers die voorbijgleden op hun surfplanken.

"Wat als we schaken?" stelde Felix voor, terwijl ze even uitrustten op een grote steen bij het water. "Als we schaken, kunnen we onze gedachten ordenen." Het meisje knikte enthousiast; ze vond schaken leuk!

Ze maakten snel een schaakbord in het zand met schelpen als stukken en begonnen te spelen. Terwijl ze speelden, dacht Felix na over waar Minoes zou kunnen zijn.

Na hun spelletje gingen ze weer verder zoeken. Ze kwamen bij een oude vuurtoren die aan het einde van het strand stond. De vuurtoren leek verlaten, maar misschien kon Minoes daar wel zijn?

Felix klopte op de deur van de vuurtoren, maar er kwam geen antwoord. Hij duwde voorzichtig de deur open en keek binnen. Het was donker en stoffig, maar er waren geen sporen van Minoes te zien.

"Wat nu?" vroeg het meisje teleurgesteld.

Felix dacht even na en zei toen: "Laten we teruggaan naar waar we die wortel vonden." Misschien had Minoes daar nog meer sporen achtergelaten.

Toen ze terugkwamen bij de plek waar ze de wortel hadden gevonden, zagen ze iets bewegen tussen de schelpen! Het meisje sprong op van blijdschap toen ze zag dat het Minoes was! De kat speelde vrolijk met enkele schelpen.

"Minoes!" riep ze uit terwijl ze naar haar toe rende.

Felix glimlachte terwijl hij toekeek hoe blij het meisje weer werd toen ze haar kat vond. Minoes spinde tevreden terwijl zij haar aaide.

"Ik ben zo blij dat je weer veilig bent," zei het meisje tegen haar kat terwijl zij haar stevig vasthield.

Felix voelde zich gelukkig omdat hij had geholpen bij deze kleine zoektocht op het strand vol witte zandkorrels. Soms waren puzzels niet alleen gemaakt van woorden of cijfers; soms waren puzzels ook gewoon momenten zoals deze – momenten vol vreugde en liefde voor huisdieren.

En zo eindigde hun avontuur op het verlaten strand met de glinsterende zandkorrels onder hun voeten, terwijl Felix weer verder ging met zijn wandelingen als slimme detective – altijd klaar voor nieuwe puzzels om op te lossen!

Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes