In een oude ruïne, bedekt met klimop en mos, woonde een goochelaar. Zijn naam was Felix de Flitsende. Felix was geen gewone goochelaar; hij had een bijzondere manier van dingen doen. Hij droeg altijd een grote, kleurrijke hoed die vol zat met verrassingen. De hoed was zo groot dat je er bijna een kat in kon verstoppen! En dat deed hij soms ook, want Felix had een schattige kat genaamd Minoes. Minoes was zwart met witte vlekken en had de meest nieuwsgierige ogen die je ooit had gezien.
Felix hield van zijn oude ruïne. Het was zijn thuis en het voelde als een magische plek, zelfs al was er geen echte magie. De muren waren bedekt met klimop en het mos groeide overal, waardoor het leek alsof de natuur de ruïne omarmde. Soms zat Felix op een grote steen in het midden van de ruïne, terwijl hij naar de vogels luisterde die vrolijk floten.
Op een dag besloot Felix dat hij iets bijzonders wilde doen. Hij wilde een show geven voor alle kinderen uit de buurt! Hij dacht na over wat hij zou laten zien en hoe hij hen zou vermaken. Terwijl hij daar zat te mijmeren, kwam Minoes naast hem zitten en keek hem aan met haar grote ogen.
“Wat denk je, Minoes? Zullen we iets grappigs doen?” vroeg Felix terwijl hij zijn hoed afnam en er een banaan uit tevoorschijn toverde. “Kijk eens wat ik heb!” Minoes snuffelde aan de banaan en gaf hem een zachte klap met haar pootje.
Felix lachte hardop. “Ja, ja! Ik weet het! We kunnen deze banaan gebruiken voor onze show!” Hij begon te oefenen met het jongleren van de banaan terwijl Minoes toekeek. Het zag er misschien niet zo indrukwekkend uit, maar Felix vond het geweldig.
De volgende dag verzamelde hij alle kinderen in de buurt bij de ruïne. Ze kwamen rennend aan, opgewonden om te zien wat Felix zou doen. De zon scheen helder en alles voelde vrolijk aan. Toen iedereen zich had verzameld, stapte Felix naar voren met zijn grote hoed op zijn hoofd.
“Welkom bij mijn show!” riep hij enthousiast. “Vandaag ga ik jullie laten zien hoe je kunt jongleren met… bananen!” De kinderen gilden van plezier toen ze zagen hoe Felix begon te jongleren met de bananen.
Maar toen gebeurde er iets onverwachts! Terwijl Felix bezig was met jongleren, viel er plotseling een banaan uit zijn hand en rolde recht naar Minoes toe! De kat sprong op en begon achter de banaan aan te rennen terwijl ze door de ruïne dartelde.
“Wacht even!” riep Felix terwijl hij achter Minoes aanholden. De kinderen lachten luid terwijl ze zagen hoe hun goochelaar achter zijn kat aan rende door het mos en over stenen sprong.
Minoes had veel plezier; ze sprong over takken en kronkelige wortels alsof ze danste op muziek die alleen zij kon horen. Uiteindelijk stopte ze bij een grote boom vlakbij de ruïne waar ze zich omdraaide en naar Felix keek alsof ze zei: “Wat nu?”
Felix stond stil en lachte hardop toen hij haar zag zitten onder de boom met de banaan tussen haar pootjes. “Je hebt gewonnen!” zei hij terwijl hij naar haar toe liep.
De kinderen juichten voor Minoes als ware zij hun heldin van het moment! “Minoes is onze nieuwe goochelaar!” riep één van hen enthousiast.
Felix besloot dat dit deel van zijn show ook leuk moest zijn, dus ging hij naast Minoes zitten onder de boom en vertelde verhalen over avonturen die katten konden beleven in hun dromen. Hij vertelde over dolfijnen die zwommen in verre zeeën en mango’s die zoet waren als honing.
Terwijl hij sprak, begonnen enkele kinderen gitaar te spelen die ze mee hadden genomen naar de ruïne voor deze speciale gelegenheid. De klanken vulden de lucht terwijl iedereen luisterde naar Felix’ verhalen over kattenavonturen in combinatie met vrolijke muziek.
De tijd vloog voorbij terwijl iedereen genoot van deze bijzondere middag vol lachen, muziek en verhalen over katten die doken in zeeën vol mango’s of avontuurlijke dolfijnen die gitaar speelden onderwater!
Uiteindelijk eindigde de show toen de zon langzaam onderging achter de oude muren van de ruïne. Iedereen klapte enthousiast voor Felix én voor Minoes, die nog steeds trots onder de boom zat met haar banaan.
“Dank jullie wel voor jullie komst!” zei Felix stralend terwijl hij zijn hoed afnam om zich te buigen voor het publiek dat zo genoten had van zijn optreden.
Die avond gingen alle kinderen blij naar huis met verhalen over hun grappige goochelaar en zijn avontuurlijke kat Minoes die hen allemaal had vermaakt zonder enige magie of geheimen—alleen maar plezier in hun oude ruïne vol klimop!
En zo leefden ze nog lang gelukkig… tot het volgende avontuur!