Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De Muzikale Vriendenband**
Er was eens een glinsterend meer in een drukke stad. Het water was zo helder dat het de sterren van de nacht weerspiegelde, zelfs overdag. Aan de rand van het meer stond een grote, oude school. De muren waren bedekt met kleurrijke muurschilderingen van kinderen die aan het spelen waren. In deze school gaf juf Lila les. Ze had kastanjebruin haar dat lang en golvend over haar schouders viel. Juf Lila droeg vaak een maxi-jurk met bloemenprint, die vrolijk fladderde als ze door de klas liep.
Juf Lila was niet zomaar een lerares; ze was ook dol op muziek. Elke week organiseerde ze een muziekles voor haar leerlingen. De kinderen kwamen dan samen in het klaslokaal, waar ze hun instrumenten konden laten horen. Er waren trommels, fluiten en zelfs een paar gitaren. Maar wat juf Lila echt leuk vond, was om samen met de kinderen nieuwe muziek te maken.
Op een zonnige dag besloot juf Lila dat het tijd was voor iets speciaals. "Laten we een vriendenband vormen!" zei ze enthousiast tegen haar klas. De kinderen keken elkaar aan met grote ogen vol nieuwsgierigheid. "Wat is dat?" vroeg Sam, een klein van stuk jongetje met een brede glimlach.
"Een vriendenband is een groep mensen die samen muziek maakt," legde juf Lila uit. "We kunnen onze eigen liedjes schrijven en ze aan iedereen laten horen!" De kinderen juichten van blijdschap en begonnen meteen te dromen over hun eigen band.
Die middag gingen ze aan de slag met hun knutselset voor kinderen. Ze maakten kleurrijke posters met de naam van hun band: "De Muzikale Vriendenband". Iedereen mocht zijn eigen idee inbrengen voor het eerste liedje. Anna, een volslanke meid met sprankelende ogen, stelde voor om iets te schrijven over het meer en de sterren.
"Ja! We kunnen zingen over hoe mooi het is als de sterren in het water reflecteren!" zei Anna enthousiast.
De kinderen gingen aan de slag en schreven poëzie over het glinsterende meer en de sterrenhemel boven hen. Ze gebruikten woorden als 'dromerig' en 'magisch', hoewel er geen magie in hun verhaal zat; alleen maar schoonheid.
Na enkele dagen oefenen was het eindelijk tijd om hun eerste nummer te presenteren aan juf Lila en andere klassen in de school. De kinderen waren zenuwachtig maar ook opgewonden. Ze stonden op het podium dat gemaakt was van houten planken bij het meer, waar iedereen hen kon zien zitten op hun zelfgemaakte stoelen van karton.
Juf Lila keek trots naar haar leerlingen terwijl ze hun instrumenten oppakten: Sam speelde op zijn kleine trommel, Anna had haar fluit bij zich en andere kinderen hadden gitaren of maracas meegenomen.
Toen begon de band te spelen! Hun stemmen klonken helder en vrolijk terwijl ze zongen over de sterren die dansten op het wateroppervlak. Het publiek luisterde aandachtig naar hun muziek en klapte enthousiast na elk couplet.
Na afloop van hun optreden kwam er veel applaus vanuit het publiek. Juf Lila glimlachte breed en zei: "Jullie hebben fantastisch gespeeld! Dit is pas het begin!"
De volgende weken oefenden ze nog harder om nieuwe nummers te schrijven en beter te worden in hun spelletjes met muziek. Soms gingen ze naar buiten bij het meer om inspiratie op te doen; daar zaten ze op grasvelden of op kleine bootjes die zachtjes wiegden op het water terwijl ze dachten aan nieuwe teksten.
Op een dag besloot juf Lila dat ze iets bijzonders moesten doen voor hun laatste optreden van dit schooljaar: “Laten we ons concert houden bij zonsondergang!” zei ze enthousiast.
De kinderen vonden dit idee geweldig! Terwijl de zon onderging, kleurde de lucht prachtig oranje en roze, net zoals Anna’s bloemenprint jurk die zij speciaal voor deze gelegenheid had aangetrokken.
Het concert begon weer bij het glinsterende meer, maar deze keer waren er veel meer mensen gekomen om naar hen te luisteren: ouders, vrienden en zelfs buren uit de buurt kwamen kijken naar De Muzikale Vriendenband.
Ze speelden al hun favoriete nummers, inclusief hun eerste liedje over de sterren boven hen. Terwijl zij zongen, reflecteerden de kleuren van de zonsondergang prachtig in het water; alles leek perfect samen te komen.
Na afloop kregen zij allemaal bloemen uit handen van juf Lila als blijk van waardering voor al hun harde werk en creativiteit. De kinderen voelden zich trots; niet alleen omdat zij goed hadden gespeeld, maar ook omdat zij samen iets moois hadden gemaakt dat iedereen blij maakte.
En zo eindigde dit bijzondere jaar voor De Muzikale Vriendenband bij dat glinsterende meer onder de sterrenhemel – zonder geheimen of magie – gewoon door samen plezier te maken met muziek!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes