Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Een Creatieve Muzikant**
Er was eens een muzikant genaamd Sam. Sam woonde in een klein appartement in de stad. Hij had kastanjebruin haar dat lang en golvend was. Sam was volslank en altijd vrolijk. Hij hield van muziek maken, maar ook van de natuur. Elke dag na zijn werk ging hij naar het park om te ontspannen.
In het park stroomde een kabbelend beekje dat door het groen slingerde. Het water glinsterde in de zon en de vogels zongen vrolijke liedjes. Sam nam vaak zijn gitaar mee en ging op een bankje zitten spelen. Hij vond het heerlijk om naar de geluiden van de natuur te luisteren terwijl hij muziek maakte.
Op een dag, terwijl hij aan het spelen was, zag hij een meisje met zwart steil haar dat in een gebloemde jurk rondliep. Ze had een knuffelbeer onder haar arm geklemd en keek dromerig naar het beekje. Sam stopte met spelen en glimlachte naar haar.
"Hallo! Wat kijk je zo dromerig?" vroeg Sam.
Het meisje draaide zich om en zei: "Ik ben Mia. Ik kijk naar de vissen in het water. Ze zwemmen zo snel!"
Sam vond Mia's enthousiasme leuk. "Wil je samen muziek maken? Ik kan gitaar spelen!" stelde hij voor.
Mia knikte enthousiast en ging naast hem zitten. "Ik kan niet echt muziek maken, maar ik hou van zingen!" zei ze met een grote glimlach.
Sam begon te spelen op zijn gitaar, en Mia zong mee met de klanken die uit de snaren kwamen. Hun stemmen mengden zich met het geluid van het kabbelende water en de fluitende vogels. Het was een prachtig moment vol vreugde.
Na hun muzikale sessie vertelde Mia dat ze graag tuinierde met haar moeder. "We hebben een kleine tuin achter ons huis," zei ze trots. "We planten bloemen en groenten."
"Dat klinkt leuk!" zei Sam enthousiast. "Misschien kan ik je helpen met tuinieren! Ik heb ook wel eens bloemen geplant."
Mia's ogen glinsterden van blijdschap. "Dat zou geweldig zijn! We kunnen samen knutselen voor onze tuin."
De volgende dag kwam Sam weer naar het park, deze keer met een knutselset voor kinderen die hij had gekocht bij de winkel. Hij had er allerlei materialen in gestopt: kleurige papiertjes, lijm, scharen en stiften.
Mia wachtte al op hem bij het beekje, met haar knuffelbeer nog steeds onder haar arm geklemd. Toen ze Sam zag aankomen, sprong ze op van blijdschap.
"Wat heb je daar?" vroeg ze nieuwsgierig.
"Een knutselset! We kunnen iets moois maken voor jouw tuin," antwoordde Sam terwijl hij de set liet zien.
Ze gingen samen aan de slag op een picknickkleed dat ze hadden neergelegd onder een grote boom naast het beekje. Ze maakten kleurrijke papieren bloemen die ze later in Mia's tuin konden zetten.
Terwijl ze aan het knutselen waren, vertelde Mia over haar favoriete bloemen: zonnebloemen en rozen. "Zonnebloemen draaien altijd naar de zon," legde ze uit terwijl ze druk bezig was met haar creatie.
Sam luisterde aandachtig terwijl hij zijn eigen papieren bloem maakte in vintage stijl, geïnspireerd door wat Mia vertelde.
Na uren van plezier hadden ze verschillende papieren bloemen gemaakt die allemaal verschillend waren: sommige groot, andere klein; sommige felgekleurd, andere meer pastelachtig.
"Dit wordt zo leuk in mijn tuin!" zei Mia blij toen ze hun creaties bewonderden.
De volgende dag gingen ze naar Mia's huis om hun kunstwerkjes te planten in de tuin. Haar moeder hielp hen om alles goed neer te zetten tussen de echte bloemen die al bloeiden in verschillende kleuren.
Terwijl ze bezig waren, kwam er een bus voorbij rijden vol mensen die onderweg waren naar hun werk of school. De mensen keken even nieuwsgierig naar wat Sam en Mia aan het doen waren voordat ze verder gingen met hun drukke leven.
Na hun werk in de tuin gingen Sam en Mia weer terug naar het park om muziek te maken bij het beekje. Dit werd hun dagelijkse routine: muziek maken, knutselen en genieten van elkaars gezelschap zonder enige zorgen of verplichtingen.
Op een zonnige middag besloot Sam iets speciaals te doen voor Mia als verrassing. Hij schreef poëzie over hun avonturen samen bij het beekje en hoe mooi hun creaties waren geworden in haar tuin.
Toen hij klaar was met schrijven, vroeg hij Mia om hem te vergezellen bij hun favoriete bankje aan het beekje waar alles begon.
"Mia," begon Sam terwijl hij nerveus zijn gitaar oppakte, "ik heb iets voor jou geschreven."
Mia keek hem nieuwsgierig aan terwijl hij begon te spelen en zijn woorden zong:
"In ons park waar vissen zwemmen,
Onder bomen waar we dromen.
Met kleuren zo fel als onze lach,
Planten we bloemen elke dag."
Mia klapte enthousiast in haar handen toen hij klaar was met zingen.
"Dat was prachtig! Je bent echt creatief!" riep ze uitgelaten.
Sam voelde zich blij door haar complimenten.
Ze bleven nog lang zitten bij het kabbelende beekje,
terwijl zij samen lachten,
muziek maakten,
en genoten van elk moment dat voorbijging.
En zo leefden zij verder,
met muziek,
knutselwerkjes
en veel plezier
bij hun favoriete plek
aan het kabbelende beekje
in de stad.
Hun dagen waren gevuld
met eenvoudige vreugde
en creatieve avonturen,
zonder geheimen of mysterieën,
maar gewoon zoals zij waren:
een muzikant
en een dromerig meisje
met een knuffelbeer.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes