Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De zoektocht naar de beste vriend**
Er was eens een vrolijke danseres genaamd Lila. Ze woonde in een klein huisje aan de rand van een kabbelend beekje, dat vol lag met kleurrijke stenen. De stenen glinsterden in de zon als kleine juwelen en maakten het beekje tot een magische plek, waar Lila vaak kwam om te dansen. Haar steile haar viel als een waterval over haar schouders en ze droeg altijd haar favoriete sportoutfit, die zo comfortabel was dat ze er de hele dag in kon bewegen.
Op een zonnige ochtend besloot Lila dat het tijd was voor iets nieuws. Ze had al veel gedanst, maar ze voelde zich soms een beetje alleen. "Misschien moet ik op zoek gaan naar een beste vriend," dacht ze bij zichzelf terwijl ze naar het kabbelende water keek. "Iemand die net zo van dansen houdt als ik!"
Lila pakte haar knuffelbeer, die altijd naast haar bed lag, en nam hem mee naar het beekje. "Jij bent mijn eerste vriend," zei ze tegen de beer terwijl ze hem stevig knuffelde. "Maar ik denk dat we nog meer vrienden kunnen maken!" De knuffelbeer glimlachte terug, of althans, dat stelde Lila zich voor.
Ze begon haar zoektocht aan de oever van het beekje. Terwijl ze danste tussen de kleurrijke stenen, zag ze iets bewegen in het gras. Het was een dolfijn! Maar niet zomaar een dolfijn; deze dolfijn had een sportieve stijl en leek wel te willen meedoen aan Lila's dans.
"Hallo daar!" riep Lila enthousiast. "Wil je met mij dansen?" De dolfijn sprong vrolijk omhoog en maakte enkele sierlijke bewegingen in de lucht voordat hij weer in het water plonsde.
"Ik kan niet echt op het land dansen zoals jij," zei de dolfijn met een sprongetje van zijn staart. "Maar ik kan wel zwemmen! Wil je dat ik je laat zien hoe ik beweeg in het water?"
Lila lachte en zei: "Dat klinkt geweldig! Maar ik wil ook graag iemand vinden die op het land kan dansen." De dolfijn knikte begrijpend en zwom verder stroomafwaarts.
Lila vervolgde haar zoektocht langs het beekje en kwam al snel bij een open plek waar kinderen aan het spelen waren. Ze droegen allemaal sportoutfits en leken zich te vermaken met hun spelletjes. Lila besloot hen te benaderen.
"Hallo allemaal! Ik ben Lila! Willen jullie met mij dansen?" vroeg ze enthousiast.
De kinderen keken even op van hun spelletjes en één van hen, een jongen met atletische benen en glanzend steil haar, zei: "Dansen? Dat klinkt leuk! Maar we zijn nu bezig met voetbal."
Lila voelde zich even verveeld toen ze hoorde dat niemand wilde dansen. Maar toen kreeg ze een idee! "Wat als we samen kunnen dansen én voetballen? We kunnen onze bewegingen combineren!"
De kinderen keken elkaar aan en lachten om het idee. Ze besloten om samen te spelen: eerst zouden ze voetballen en daarna zouden ze hun beste dansmoves laten zien.
Na wat gelach en plezier met de bal, was het tijd voor de danswedstrijd. Iedereen deed zijn best om zijn mooiste moves te laten zien. Lila draaide rondjes, sprong omhoog en maakte pirouettes terwijl de kinderen klapten en juichten.
Na afloop waren alle kinderen moe maar gelukkig. “Je bent echt goed!” zei de jongen met steil haar tegen Lila. “Wil je onze nieuwe vriendin zijn?”
Lila straalde van blijdschap! “Ja, heel graag!” En zo had zij eindelijk vrienden gevonden die net zo creatief waren als zijzelf.
Terwijl de zon onderging achter de bomen langs het beekje, zaten Lila en haar nieuwe vrienden samen op een grote steen bij het water. Ze deelden verhalen over hun favoriete dingen; sommige hielden van spinazie, anderen van schilderen of yoga doen in hun vrije tijd.
“Wat is jouw favoriete kleur?” vroeg één van de meisjes nieuwsgierig.
“Dat is moeilijk,” antwoordde Lila terwijl ze naar de kleurrijke stenen keek die schitterden in het avondlicht. “Ik denk dat ik hou van alle kleuren!”
De kinderen knikten instemmend; iedereen had zijn eigen voorkeur maar samen maakten zij iets moois uit al die verschillende kleuren.
En zo eindigde Lila’s zoektocht naar vrienden niet alleen met één beste vriend maar met meerdere vrienden die allemaal uniek waren op hun eigen manier. Terwijl zij daar zaten bij het kabbelende beekje vol kleurrijke stenen, wist Lila dat dit pas het begin was van vele avonturen samen – zonder geheimen of magie, gewoon plezier maken door te dansen en samen te zijn.
En zo leefden zij nog lang gelukkig – elke dag opnieuw ontdekkend wat vriendschap betekent door middel van spelletjes, lachen en natuurlijk… veel dansplezier!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes