In een groene vallei, omringd door hoge bergen, woonde een vrolijke clown genaamd Kiko. Kiko had een stevige bouw en zijn haar was felrood. Hij droeg altijd een grote, kleurrijke hoodie en een comfortabele joggingsbroek. Kiko was niet zomaar een clown; hij was ook een architect! Hij ontwierp de meest bijzondere gebouwen en speeltuinen voor kinderen in de vallei.
Elke ochtend als de zon opkwam, sprong Kiko uit bed met een grote glimlach op zijn gezicht. Hij maakte zijn favoriete ontbijt: mango's! De zoete geur vulde zijn huisje terwijl hij de sappige vruchten snijdde. Na het ontbijt pakte hij zijn schetsboek en ging naar buiten om inspiratie op te doen.
Kiko hield van de natuur om hem heen. De hoge bergen waren als reuzen die hem beschermden, en de groene vallei was vol leven. Vogels floten vrolijk in de bomen en konijntjes sprongen rond in het gras. Kiko vond het heerlijk om te wandelen en te kijken naar alles wat groeide en bloeide.
Op een dag besloot Kiko dat hij iets speciaals wilde maken voor de kinderen van de vallei. Hij wilde een speeltuin ontwerpen die hen zou laten lachen en spelen. Terwijl hij door het gras liep, zag hij kinderen die aan het surfen waren op een nabijgelegen meer. Ze gleden over het water met hun surfplanken, hun gezichten vol vreugde.
Kiko kreeg een idee! Wat als hij een speeltuin maakte met glijbanen die leken op golven? Kinderen zouden kunnen glijden alsof ze surfen! Opgewonden begon hij te schetsen in zijn boek. Hij tekende hoge glijbanen, schommels die wiegden als dolfijnen in het water, en zelfs een grote zandbak waar kinderen konden spelen met schepjes en emmers.
Na uren tekenen besloot Kiko dat het tijd was om zijn plannen aan de andere clowns te laten zien. Hij stapte in zijn busje, dat vol zat met kleurige ballonnen en speelgoed, en reed naar het circus waar zijn vrienden waren. De bus schudde heen en weer terwijl hij over de hobbelige wegen reed.
Toen Kiko aankwam bij het circus, zag hij zijn vrienden druk bezig met hun acts. Er waren jongleurs die ballen in de lucht gooiden, acrobaten die door de lucht vlogen, en clowns die grappen maakten voor het publiek. Kiko voelde zich meteen thuis tussen al deze vrolijke mensen.
"Hallo allemaal!" riep Kiko terwijl hij binnenkwam. Zijn vrienden draaiden zich om en lachten toen ze hem zagen met zijn grote glimlach.
"Kiko! Wat heb je vandaag voor ons?" vroeg Bella, een clown met lange benen en kleurrijke kleding.
Kiko vertelde hen over zijn idee voor de speeltuin. "Stel je voor," zei hij enthousiast, "een plek waar kinderen kunnen surfen op glijbanen! Het wordt geweldig!"
Zijn vrienden luisterden aandachtig terwijl Kiko hen liet zien wat hij had getekend in zijn schetsboek. Ze waren onder de indruk van zijn creativiteit.
"Dat klinkt fantastisch!" zei Max, een clown met een grote hoed die altijd vol verrassingen zat. "Laten we samen werken aan dit project!"
En zo begonnen ze aan hun avontuur om de leukste speeltuin van de vallei te bouwen. Ze verzamelden materialen zoals hout, verf en touw uit verschillende delen van het circus. Iedereen hielp mee: sommige clowns schilderden vrolijke kleuren op de glijbanen terwijl anderen hamerden en timmerden.
Na enkele dagen hard werken was het eindelijk zover: de speeltuin was klaar! Het werd een prachtig geheel van kleuren: felblauwe glijbanen leken op golven van zeeën; schommels waren versierd met dolfijnen; er was zelfs een groot bordspel waar kinderen konden spelen terwijl ze wachtten om te glijden.
De opening van de speeltuin werd gevierd met muziek en dans! Alle kinderen uit de vallei kwamen kijken naar wat Kiko en zijn vrienden hadden gemaakt. De blijdschap straalde van hun gezichten af toen ze renden naar de nieuwe speeltoestellen.
Kiko stond trots naast Bella terwijl ze samen toekeken hoe kinderen plezier hadden in hun nieuwe speeltuin. Ze dansten op muziek die uit grote luidsprekers kwam terwijl anderen zich vermaakten met hun favoriete spelletjes.
De zon begon onder te gaan achter de bergen toen Kiko besloot dat dit moment perfect was om iets speciaals te doen voor alle kinderen die kwamen spelen. Hij pakte enkele ballonnen uit zijn busje en begon ze één voor één op te blazen.
"Wie wil er een ballon?" vroeg Kiko lachend terwijl hij door de menigte liep.
De kinderen juichten enthousiast toen ze hun ballonnen kregen; sommigen kozen voor rode ballonnen zoals Kiko's haar, anderen gingen voor blauwe of gele ballonnen die net zo fel waren als hun vreugdevolle stemmen.
Die avond zaten alle clowns samen rond een groot kampvuur na afloop van het feest. Ze deelden verhalen over hun avonturen tijdens het bouwen van de speeltuin en lachten hard om elkaars grappen.
Kiko voelde zich gelukkig tussen al deze vrolijke mensen; niet alleen omdat ze samen iets moois hadden gemaakt maar ook omdat ze zoveel plezier hadden gehad tijdens dit avontuur.
En zo leefde Kiko verder in zijn groene vallei tussen hoge bergen als dé vrolijke clown die niet alleen kon lachen maar ook kon bouwen – altijd klaar voor nieuwe avonturen vol kleurigheid!
En elke keer als je door deze vallei wandelt of langs dat prachtige meer komt waar kinderen surfen of spelen in hun nieuwe speeltuin, hoor je misschien nog steeds gelach dat weerklinkt tussen bomen – dat is dan vast Kiko’s vrolijke lach!