Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Een zorgzame dierenarts**
Op een kleurrijke markt, vol geurige specerijen en levendige kraampjes, woonde een dierenarts genaamd Dr. Felix. Hij was een zorgzame man met een grote liefde voor dieren. Zijn praktijk was niet groot, maar het was gevuld met schilderijen van dieren in allerlei vrolijke kleuren. De muren waren versierd met afbeeldingen van blije honden, nieuwsgierige katten en zelfs een paar vrolijke vogels die zongen als de zon opkwam.
Elke ochtend begon Dr. Felix zijn dag met het maken van een kopje thee. Terwijl hij de geurige bladeren in het warme water liet trekken, keek hij uit het raam naar de drukte op de markt. De kraampjes stonden vol met kleurrijke groenten en fruit: sappige komkommers, knapperige wortels en glanzende appels. De marktlieden schreeuwden hun aanbiedingen naar voorbijgangers en de lucht was gevuld met de geur van specerijen die uit de verschillende kraampjes kwamen.
Op een dag kwam er een verdrietige hond binnenlopen in de praktijk van Dr. Felix. Het was een grote, bruine hond met droevige ogen die recht naar hem keken. "Wat is er aan de hand?" vroeg Dr. Felix terwijl hij zich voorover boog om de hond beter te bekijken.
De hond zuchtte diep en zei: "Ik ben Max, en ik voel me niet zo goed." Dr. Felix knielde naast hem neer en luisterde aandachtig naar wat Max te zeggen had.
"Ik heb mijn vriendje verloren," zei Max met een trilling in zijn stem. "Hij is verhuisd naar een andere stad en ik mis hem zo erg."
Dr. Felix knikte begrijpend. "Dat kan heel moeilijk zijn," zei hij zachtjes terwijl hij Max' hoofd aaide. "Maar weet je wat? Je kunt altijd nieuwe vrienden maken."
Max keek op met zijn grote ogen vol verdriet. "Maar hoe kan ik dat doen? Ik ben niet zo goed in het maken van vrienden."
Dr. Felix dacht even na terwijl hij naar zijn schilderijen keek. Hij had ooit gehoord dat kunst mensen kon verbinden, net zoals muziek dat deed. "Misschien kunnen we samen iets doen," stelde hij voor.
"Wat dan?" vroeg Max nieuwsgierig.
"We kunnen samen puzzelen!" zei Dr. Felix enthousiast. "Ik heb hier een grote puzzel van verschillende dieren die samen spelen in het park." Hij haalde de puzzel tevoorschijn en legde deze op de vloer.
Max keek naar de kleurrijke stukjes die verspreid lagen en voelde zich al iets beter worden bij het idee om iets samen te doen.
Terwijl ze aan de puzzel werkten, vertelde Dr. Felix verhalen over elk dier op de puzzel: over de uil die altijd wijs was, over het konijn dat dol was op wortels, en over de vrolijke eend die altijd zong als ze zwom in het meer.
Max luisterde aandachtig terwijl hij stukjes aan elkaar plakte en langzaam maar zeker begon hij zich beter te voelen.
Na enige tijd waren ze bijna klaar met hun puzzel toen er plotseling iemand binnenkwam: een jonge schilderes genaamd Lila, die haar schilderspalet onder haar arm droeg.
"Hallo daar!" zei Lila vrolijk toen ze Max zag zitten met Dr. Felix aan de puzzel.
"Wat leuk om jullie bezig te zien! Mag ik meedoen?" vroeg ze enthousiast.
Dr. Felix glimlachte breed terwijl hij Lila uitnodigde om bij hen te komen zitten.
Samen begonnen ze aan hun creatieve avontuur; Lila schilderde terwijl Max en Dr. Felix verder puzzelden. De kleuren spatten van het doek af: heldere blauwtinten voor de lucht, groene tinten voor het gras en warme gele kleuren voor de zon die scheen boven hen.
Max voelde zich steeds gelukkiger worden terwijl hij toekeek hoe Lila haar penseel over het doek liet glijden als een vogel die door de lucht vloog.
Na enige tijd waren ze eindelijk klaar met zowel de puzzel als Lila's schilderij! Het resultaat was prachtig; alle dieren waren vrolijk afgebeeld in hun natuurlijke omgeving, net zoals op hun puzzel!
"Dit is geweldig!" riep Max uit terwijl hij naar het schilderij keek dat nu naast hen hing aan de muur van Dr. Felix' praktijk.
Lila lachte blij: "Dank jullie wel! Dit is veel leuker dan alleen schilderen!"
Dr. Felix knikte instemmend: "Ja, samenwerken maakt alles leuker."
Max voelde zich nu helemaal anders dan toen hij binnenkwam; zijn verdriet leek verdwenen als sneeuw voor de zon.
"Ik denk dat ik nieuwe vrienden heb gemaakt vandaag," zei Max blij terwijl hij naar Lila keek.
"Dat klopt!" antwoordde Lila stralend terug.
En zo gebeurde het dat Max elke week terugkwam bij Dr. Felix om samen te puzzelen of om te helpen bij Lila's schilderprojecten op de markt waar ze hun creaties verkochten tussen alle kleurrijke kraampjes vol groenten en fruit.
De markt bleef bruisen van leven; mensen kwamen langs om te genieten van muziek, geuren en kleuren terwijl ze ook even stopten bij Dr. Felix' praktijk om te kijken naar zijn prachtige schilderijen vol blije dieren – allemaal dankzij één zorgzame dierenarts die luisterde naar wat zijn vriend nodig had: gewoon wat gezelschap en creativiteit om weer gelukkig te worden!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes