Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Een energieke dansleraar**
Op een heuveltop, met uitzicht over de uitgestrekte velden, stond een klein, kleurrijk huisje. Het huisje had een vrolijke uitstraling met zijn felgekleurde muren en een tuin vol bloemen. In deze tuin speelde vaak een meisje genaamd Lila. Lila had kastanjebruin haar dat lang en golvend over haar schouders viel. Ze droeg vaak een jurk met bloemenprint die danste als ze rondhuppelde.
Lila hield van de natuur en bracht veel tijd door in de tuin. Ze had ook een grote liefde voor fotografie. Haar vader was fotograaf en nam haar vaak mee op avontuur om mooie plaatjes te maken van de wereld om hen heen. Lila vond het geweldig om met hem op pad te gaan, maar er was iets wat ze nog meer wilde doen: dansen.
Op een dag, terwijl ze in de tuin speelde met haar knuffelbeer, zag ze iets bijzonders. Een man kwam aanfietsen op zijn fiets. Hij had blond haar dat in de zon glinsterde en droeg een t-shirt met een kleurrijke print. De man stopte bij het huisje en keek naar de velden voor zich uit.
“Hallo!” riep Lila enthousiast terwijl ze naar hem toe rende.
“Hallo daar!” zei de man met een brede glimlach. “Ik ben Max, de nieuwe dansleraar.”
Lila's ogen glinsterden van vreugde. “Dansleraar? Wat leuk! Dans je veel?”
Max knikte enthousiast. “Ja! Ik hou van dansen en ik geef les aan kinderen zoals jij.”
Lila sprong op en neer van blijdschap. “Mag ik meedoen? Ik wil ook leren dansen!”
“Tuurlijk!” zei Max terwijl hij zijn handen omhoog deed alsof hij al aan het dansen was. “Kom maar mee naar het grasveld daar beneden.”
Ze liepen samen naar het grasveld dat zich onderaan de heuvel bevond. Het gras was groen en zacht, perfect om op te dansen. Max begon te bewegen op de muziek die alleen hij kon horen, zijn lichaam zwierde elegant heen en weer.
Lila keek vol bewondering toe terwijl Max danste. Zijn bewegingen waren energiek en vrolijk, net als hijzelf. Na een paar minuten vroeg hij: “Wil je het ook proberen?”
Lila knikte enthousiast en deed haar best om te imiteren wat Max deed. Ze zwaaide met haar armen en draaide rondjes, maar soms struikelde ze over haar eigen voeten.
“Dat is helemaal niet erg!” zei Max bemoedigend terwijl hij naast haar danste. “Dansen gaat niet om perfectie; het gaat om plezier hebben!”
Met die woorden voelde Lila zich vrijer en begon ze nog meer te genieten van het dansen. De zon scheen helder boven hen terwijl ze samen dansten op het grasveld.
Na een tijdje vroeg Max: “Wat vind je leuker: fotograferen of dansen?”
Lila dacht even na voordat ze antwoordde: “Ik vind beide leuk! Maar als ik dans, voel ik me zo vrij!”
Max glimlachte breed toen hij dat hoorde. “Dat is geweldig! Misschien kunnen we samen iets doen? We kunnen foto's maken terwijl we dansen!”
Lila's ogen lichtten weer op bij dat idee. Ze stelde zich voor hoe mooi het zou zijn om hun bewegingen vast te leggen in kleurrijke foto's.
“Ja! Dat wil ik heel graag!” riep ze uit.
Max haalde zijn camera tevoorschijn uit zijn tas die naast hem stond. Het was een mooie camera die glansde in het zonlicht.
“Oké,” zei hij terwijl hij zich voorbereidde om te fotograferen, “laten we beginnen!”
Lila poseerde eerst stilletjes voor de camera, maar al snel begon ze weer te bewegen zoals Max had gedaan eerder die dag. Ze draaide rondjes, sprong omhoog en zwaaide met haar armen in de lucht.
Max drukte af terwijl Lila danste, elke sprongetje vastleggend in prachtige beelden vol energie en vreugde.
De tijd vloog voorbij terwijl ze samen dansten en fotografeerden tot de zon langzaam onderging achter de heuvels in de verte.
Toen het tijd was om naar huis te gaan, voelde Lila zich gelukkig maar ook moe van al dat bewegen.
“Dank je wel voor deze geweldige dag!” zei ze tegen Max toen ze terugliepen naar het huisje.
“Graag gedaan! We moeten dit snel weer doen,” antwoordde hij met een glimlach.
Voordat Max vertrok, gaf hij Lila één van de foto’s die hij had gemaakt tijdens hun danssessie: zij in volle beweging met een stralende lach op haar gezicht.
Die avond ging Lila naar bed met haar knuffelbeer stevig tegen zich aan gedrukt en keek naar de foto die naast haar lag op het nachtkastje. Ze kon niet wachten tot morgen; misschien zou er weer iemand komen fietsen of misschien zou zij zelf weer gaan dansen in de tuin onder de zon!
En zo eindigde deze bijzondere dag voor Lila – vol kleurige dromen over dansende velden en vrolijke momenten vastgelegd door lens van liefdevolle fotografie.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes