Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het dappere ruimtewezen**
Er was eens een dapper ruimtewezen dat ver weg in het heelal woonde. Dit wezen heette Zilo en had een glanzende, bruinachtige huid die glinsterde als de sterren. Zilo had krullend haar dat als een wolk om zijn hoofd hing. Hij was niet zomaar een ruimtewezen; hij was ook een muzikant! Zilo speelde op een bijzondere instrument dat eruitzag als een combinatie van een gitaar en een piano. Het klonk prachtig en vulde de ruimte met vrolijke melodieën.
Op een dag besloot Zilo dat hij de aarde wilde bezoeken. Hij had gehoord over de mooie, helderblauwe meren en de levendige steden vol leven. Met zijn ruimteschip, dat eruitzag als een groot vliegtuig met kleurrijke lichten, maakte hij zich klaar voor zijn avontuur. Hij programmeerde de coördinaten in en met een knal schoot hij door de sterren.
Na een spannende reis landde Zilo aan de rand van een schitterend meer. Het water glinsterde in het zonlicht en er waren veel mensen aan het spelen en genieten van hun dag. Zilo stapte uit zijn ruimteschip en keek om zich heen. Hij zag kinderen die met hun poppenhuizen speelden, anderen die op fietsen rondreden, en weer anderen die aan het schilderen waren.
Terwijl hij rondliep, viel zijn oog op twee kinderen: Jasper en Mara. Jasper droeg een sportoutfit met sneakers, terwijl Mara blond haar had dat in een staart zat gebonden. Ze waren druk bezig met het bouwen van iets van LEGO-sets op het gras naast het meer.
Zilo voelde zich vastberaden om hen te benaderen. Hij wilde ze laten zien hoe mooi muziek kon zijn! Met zijn instrument in zijn handen liep hij naar hen toe.
“Hallo!” zei Zilo met een vriendelijke stem. “Ik ben Zilo, het dappere ruimtewezen!”
Jasper en Mara keken verbaasd naar het vreemde wezen voor hen. “Een ruimtewezen?” vroeg Jasper terwijl hij zijn LEGO-blokjes even liet liggen.
“Ja!” zei Zilo enthousiast. “Ik kom uit de sterren! Mag ik jullie iets laten horen?”
Mara knikte nieuwsgierig, terwijl Jasper voorzichtig vroeg: “Wat voor muziek speel je?”
Zilo glimlachte breed en begon te spelen op zijn instrument. De klanken vulden de lucht als vrolijke vogels die floten in de bomen. Het was alsof de muziek danste over het water van het meer, terwijl vissen omhoog sprongen om te luisteren.
Jasper en Mara waren betoverd door de melodieën die uit Zilo’s instrument kwamen. Ze begonnen te bewegen op de muziek, hun voeten tikten ritmisch op de grond terwijl ze samen dansten.
Na afloop van het optreden klapte Mara enthousiast in haar handen. “Dat was geweldig! Hoe heb je dat geleerd?”
Zilo vertelde hen over zijn thuisplaneet waar iedereen muziek maakte en waar creativiteit hoog in het vaandel stond. “We bouwen onze instrumenten zelf,” legde hij uit, “en we leren elkaar nieuwe dingen.”
Jasper keek naar zijn LEGO-sets en kreeg ineens een idee: “Wat als we samen iets bouwen? Een muziekinstrument!”
Zilo’s ogen glinsterden bij deze gedachte. “Dat klinkt fantastisch! Laten we beginnen!”
De drie vrienden gingen aan de slag met hun creativiteit. Ze gebruikten LEGO-blokjes om verschillende vormen te maken: ronde delen voor klankkasten, lange stukken voor snaren, en zelfs kleine wielen zodat ze hun instrument konden verplaatsen.
Terwijl ze bouwden, vertelde Zilo verhalen over avonturen in de ruimte en hoe hij andere planeten had bezocht waar mensen verschillende soorten muziek maakten: van vrolijke dansmuziek tot rustige slaapliedjes.
Uiteindelijk hadden ze samen iets moois gebouwd: een kleurrijk muziekinstrument dat eruitzag als geen ander! Het had snaren gemaakt van elastiekjes die ze hadden gevonden tussen hun spullen.
“Nu moeten we het proberen!” zei Mara vol enthousiasme.
Zilo nam plaats achter hun creatie en begon te spelen. De klanken waren uniek; ze mengden zich met het geluid van golven die tegen de oever sloegen en vogels die boven hen vlogen.
Jasper danste rond terwijl Mara zong op de melodieën die Zilo speelde. Het was alsof alles om hen heen even stil stond; alleen zij drieën bestonden nog in deze muzikale wereld vol vreugde.
Toen ze klaar waren met spelen, keken ze elkaar blij aan. “Dit was zo leuk!” zei Jasper stralend.
“Ja,” voegde Mara toe, “we hebben samen iets heel bijzonders gemaakt!”
Zilo voelde zich gelukkig dat hij deze ervaring had gedeeld met Jasper en Mara. Maar nu moest hij terug naar huis gaan; er waren nog zoveel sterren te ontdekken!
Met veel plezier nam hij afscheid van zijn nieuwe vrienden bij het helderblauwe meer vol leven. Terwijl hij terugliep naar zijn ruimteschip draaide hij zich nog één keer om: “Vergeet niet te blijven creëren! De wereld heeft jullie muziek nodig!”
Met die woorden stapte Zilo in zijn vliegtuigvormige ruimteschip, startte motoren gromden zachtjes tot leven, en al snel steeg hij op naar de lucht vol sterren.
Jasper en Mara keken omhoog terwijl hun nieuwe vriend verdween tussen de wolken, wetende dat dit avontuur hen altijd zou bijblijven – net zoals alle mooie muziek die ze samen hadden gemaakt bij het schitterende meer.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes