Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Een grappige clown**
In een kleurrijke tuin vol bloeiende planten en flonkerende vlinders, woonde een clown genaamd Felix. Felix was niet zomaar een clown; hij had een grote, rode neus, een kleurrijk kostuum en altijd een glimlach op zijn gezicht. Hij was de grappigste clown die je je maar kon voorstellen. Zijn favoriete bezigheid was het maken van foto’s van zijn vrienden in de tuin.
Op een zonnige dag zat Felix op een bankje in de tuin met zijn camera in de hand. De zon scheen helder en de bloemen bloeiden in alle kleuren van de regenboog. Het was het perfecte moment om wat leuke foto’s te maken. Terwijl hij door de lens keek, zag hij Yara, een meisje met kort krullend haar en moedervlekken op haar gezicht, die vrolijk rondhuppelde tussen de bloemen.
“Yara!” riep Felix enthousiast. “Kom hier! Ik wil je fotograferen!”
Yara draaide zich om en met een brede lach kwam ze naar Felix toe. Ze droeg een sportoutfit die perfect bij haar energieke persoonlijkheid paste. “Wat ga je doen?” vroeg ze nieuwsgierig.
“Ik ga je vastleggen zoals je bent: dapper en vol energie!” zei Felix terwijl hij zijn camera voorbereidde.
Yara poseerde als een echte actiefiguur. Ze deed alsof ze aan het vechten was met onzichtbare vijanden en sprong van links naar rechts. Felix drukte op de knop van zijn camera en legde elk moment vast. De klikgeluiden vulden de lucht terwijl Yara zich als een echte superheld gedroeg.
“Dat is geweldig!” lachte Felix terwijl hij naar het schermpje van zijn camera keek. “Je ziet eruit als iemand die elke uitdaging aankan!”
Na enkele minuten fotograferen, kwam Ruben aanlopen. Ruben had ook kort krullend haar en droeg een overhemd met korte mouwen dat perfect paste bij het warme weer. Hij had net zijn auto geparkeerd en kwam nieuwsgierig kijken wat er aan de hand was.
“Wat doen jullie?” vroeg Ruben terwijl hij zich bij hen voegde.
“We maken foto’s!” zei Yara enthousiast. “Felix legt mijn dappere momenten vast!”
Ruben grijnsde en zei: “Mag ik ook meedoen? Ik kan ook wel wat actie gebruiken!”
Felix knikte enthousiast en zei: “Natuurlijk! Laat me zien wat je kunt.”
Ruben begon te poseren alsof hij net uit een vliegtuig was gestapt, klaar voor avontuur. Hij deed alsof hij parachute sprongen maakte tussen de bloemen, waarbij hij afwisselend zijn armen omhoog stak en weer naar beneden liet vallen.
Felix kon niet stoppen met lachen terwijl hij Ruben fotografeerde. De kleuren van de bloemen om hen heen maakten het plaatje nog levendiger. Vlinders fladderden vrolijk rond hun hoofden, alsof ze ook deel uitmaakten van het spel.
“Dit is zo leuk!” riep Yara terwijl ze naast Ruben sprong om samen te poseren voor Felix’ camera.
De drie vrienden maakten verschillende poses: ze deden alsof ze samen aan het vechten waren tegen schurken of dat ze samen op avontuur gingen in hun eigen fantasiewereld vol actiefiguren.
Na enige tijd besloot Felix dat het tijd was voor iets anders. “Laten we nu allemaal samen poseren! Een groepsfoto!” stelde hij voor.
Yara en Ruben kwamen dicht bij elkaar staan, hun handen omhoog in de lucht als ware het overwinningstekens na hun spannende avonturen in de tuin.
“1… 2… 3… Cheese!” riep Felix terwijl hij op de knop drukte om het moment vast te leggen.
De foto werd prachtig; iedereen straalde vreugde uit te midden van alle kleuren om hen heen. De bloemen leken nog mooier door hun gelach en enthousiasme.
Nadat ze klaar waren met fotograferen, gingen ze zitten op het bankje onder een grote boom die schaduw bood tegen de zonnestralen die door de bladeren filterden.
“Wat nu?” vroeg Yara terwijl ze naar haar vrienden keek.
Ruben dacht even na en zei toen: “Laten we puzzels maken! Ik heb er thuis eentje liggen.”
Felix knikte enthousiast: “Dat klinkt leuk! We kunnen onze creativiteit gebruiken om iets moois te maken.”
Ze besloten dat Yara zou zorgen voor snacks terwijl Ruben terugging naar huis om zijn puzzel te halen. Terwijl Yara zich voorbereidde, begon Felix opnieuw foto’s te maken van alles wat er gebeurde in de tuin: vlinders die rondfladderden, bloemen die zachtjes bewogen in de wind, en natuurlijk Yara die druk bezig was met het verzamelen van lekkernijen voor hun puzzelmiddag.
Toen Ruben terugkwam met zijn puzzel onder zijn arm, waren ze allemaal klaar voor wat plezier zou komen. Ze verspreidden alles over het bankje onder de boom en begonnen samen aan hun puzzelwerkzaamheden.
Terwijl ze bezig waren met puzzelen, vertelde Ruben verhalen over avonturen die hij had meegemaakt tijdens zijn reizen in verschillende vliegtuigen over heel Nederland. Yara luisterde aandachtig terwijl zij af en toe hapjes nam van haar snacks.
Felix maakte ondertussen meer foto’s; dit keer legde hij niet alleen hun gezichten vast maar ook alle kleine details rondom hen: hoe lichtjes dansten op de bladeren boven hen of hoe vlinders afkwamen op hun snacks zoals kleine bezoekers uit een andere wereld.
De middag vloog voorbij gevuld met lachen, praten over dromen en avonturen plannen voor later – misschien zelfs wel echte avonturen waarbij ze zouden vliegen!
Toen de zon begon onder te gaan achter hoge gebouwen in deze stedelijke omgeving, wisten ze dat dit weer zo’n bijzondere dag zou worden waarover ze later zouden praten – allemaal dankzij hun grappige clownvriend Felix die altijd klaarstond om elk moment vast te leggen met zijn camera!
En zo eindigde deze vrolijke dag in de kleurrijke tuin vol bloeiende planten waar vriendschap geen rol speelde maar plezier wel degelijk centraal stond – gewoon omdat lachen leuk is!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes