Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Het avontuur van de verloren fiets**
In het zonnige Spanje, aan de kust van Valencia, lag een verlaten strand met witte zandkorrels die glinsterden als kleine diamanten onder de stralende zon. Het was een plek waar de zee zachtjes tegen de kust golfde en de lucht gevuld was met het geluid van zeemeeuwen die boven het water cirkelden. Op deze bijzondere plek woonde een jonge muzikant genaamd Miguel. Hij had een passie voor muziek en speelde elke dag op zijn gitaar, terwijl hij droomde van grote avonturen.
Miguel had een bijzondere fiets. Het was geen gewone fiets; het was een kleurrijke creatie die hij zelf had samengesteld uit verschillende onderdelen. De fiets had een felgroen frame en was versierd met stickers van zijn favoriete bands. Op de achterkant hing een tasje waarin hij altijd zijn gitaarpick en notitieboekje stopte. Miguel droeg vaak een t-shirt met een print van zijn favoriete rockband, wat hem nog meer deed opvallen tussen de andere kinderen in de stad.
Op een warme zomerdag besloot Miguel dat het tijd was voor avontuur. Hij wilde naar het strand fietsen om daar te spelen en te genieten van de zon. Met zijn gitaar op zijn rug en zijn zonnebril op, stapte hij op zijn fiets en begon aan de rit naar het strand. De weg leidde hem door smalle straatjes vol kleurrijke huizen en bloemen in bloempotten.
Toen Miguel eindelijk bij het strand aankwam, voelde hij zich vrij als een vogel. Hij parkeerde zijn fiets naast een oude houten pier en ging zitten op het zachte zand. Terwijl hij speelde, merkte hij dat er iets mis was toen hij na verloop van tijd weer opkeek: zijn fiets was verdwenen! In paniek keek hij om zich heen, maar er was geen spoor van zijn geliefde tweewieler.
Miguel besloot dat hij niet zomaar kon blijven zitten; hij moest zijn fiets terugvinden! Hij stond op en begon rond te vragen aan andere mensen die zich op het strand bevonden. Een volslanke vrouw in een vrolijk overhemd zat met haar kinderen te spelen in het zand. "Heb je mijn fiets gezien?" vroeg Miguel wanhopig.
De vrouw schudde haar hoofd, maar haar kinderen keken nieuwsgierig naar hem. "Misschien is iemand anders hem wel tegengekomen," zei ze terwijl ze haar kinderen aanmoedigde om verder te spelen.
Miguel liep verder langs het strand en zag enkele surfers die hun surfplanken aan het voorbereiden waren voor hun volgende avontuur in de golven. "Hebben jullie mijn fiets gezien?" vroeg hij hen ook.
De surfers keken elkaar aan en één van hen zei: "Nee, maar we hebben wel iets gehoord over iemand die met een motorfiets voorbij kwam rijden." Miguel's hart sloeg over; misschien had iemand per ongeluk zijn fiets meegenomen!
Met nieuwe hoop besloot Miguel naar de boulevard te fietsen om daar verder te zoeken. De boulevard was druk met mensen die genoten van hun dag aan zee; er waren straatartiesten, verkopers van ijsjes en zelfs enkele muzikanten die hun eigen nummers speelden.
Terwijl Miguel door de menigte fietste, viel hem iets op: bij een poppenhuis dat door twee kinderen werd bespeeld, stond inderdaad iets wat leek op zijn groene fiets! Zijn hart maakte sprongetjes van blijdschap terwijl hij dichterbij kwam.
"Dat is mijn fiets!" riep Miguel uit toen hij dichterbij kwam. Maar voordat hij kon uitleggen dat het echt zijn fiets was, hoorde hij plotseling muziek achter zich. Een groep muzikanten had zich verzameld om samen te jammen; ze speelden vrolijke melodieën die iedereen uitnodigden om mee te doen.
Miguel kon niet weerstaan aan de muziek en besloot even te blijven staan luisteren voordat hij zich weer richtte tot de kinderen bij het poppenhuis. Terwijl hij genoot van de klanken, zag hij hoe één van de jongens met veel enthousiasme speelde met Lego-sets naast hen.
Na enkele minuten besloot Miguel dat het tijd was om weer naar voren te stappen en uitleg te geven over zijn verloren fiets. Maar toen hij zich omdraaide, zag hij dat de kinderen al weg waren! Ze hadden blijkbaar besloten om verderop in het zand te spelen zonder dat ze afscheid hadden genomen.
Met enige teleurstelling besloot Miguel opnieuw rond te vragen bij andere mensen in de buurt of zij misschien wisten waar ze naartoe waren gegaan of wie hen had geholpen met spelen bij hun poppenhuis.
Een slank meisje met lange haren zat dichtbij met haar vrienden en luisterde naar muziek via haar smartphone. Ze merkte Miguels wanhoop op en zei: "Ik heb ze net gezien! Ze gingen richting die grote stenen bij het water."
Dankbaar voor deze informatie sprong Miguel snel weer op zijn fiets – nu nog steeds zonder weten of dit wel echt zou helpen – maar vastbesloten om alles uit te zoeken wat er gebeurd was!
Bijna buiten adem bereikte Miguel snel genoeg de grote stenen waarheen ze waren gegaan. En ja hoor! Daar zaten ze nog steeds – lachend en spelend in het zand! Maar tot Miguels verbazing zagen ze niet alleen maar plezier maken; ook stonden er enkele surfplanken naast hen!
"Jullie hebben mijn fiets!" riep Miguel blij terwijl hij hen benaderde.
De kinderen keken verrast op maar leken niet bang of schuldig; in plaats daarvan lachten ze gewoon terug naar hem toe! "We dachten dat dit jouw bike was!" zei één jongen terwijl hij naar hem toe kwam gelopen.
"Sorry als we je hebben laten schrikken," voegde een ander meisje eraan toe terwijl ze vriendelijk glimlachte.
Miguel voelde opluchting door zich heen stromen toen zij hem hielpen om alles weer recht te zetten – zij legden uit hoe zij dachten dat deze prachtige groene creatie ook gewoon deel uitmaakte van hun spelletjes!
Na wat uitleg over hoe belangrijk deze fiets voor hem is geweest – vooral omdat deze zo speciaal voor hem gemaakt is – besloten ze samen nog even verder plezier te maken voordat iedereen weer terugging naar huis of andere avonturen zocht langs dit mooie strand vol herinneringen!
En zo eindigde Miguels avontuur niet alleen met teruggevonden spullen maar ook nieuwe vrienden gemaakt tijdens deze zonnige dag vol muziek, lachen én natuurlijk… fietsen!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes