Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Een energieke skateboarder**
In de stad Lyon, Frankrijk, was er een jongen genaamd Lucas. Lucas was een energieke skateboarder. Hij droeg altijd een hoodie en joggingsbroek, omdat hij het fijn vond om zich vrij te bewegen. Zijn skateboard was zijn beste vriend. Het had een felgroene kleur en stickers van zijn favoriete bands erop geplakt.
Lucas ging elke dag naar school. Hij zat in de klas bij mevrouw Dupont, een lerares die altijd met humor vertelde over geschiedenis. Mevrouw Dupont had lang, slank haar en droeg vaak een blazer over haar blouse. Ze had ook een bril die soms afgleed als ze enthousiast praatte.
Op een dag, na school, besloot Lucas om naar de ingang van een verborgen grot te gaan die hij had ontdekt tijdens het skateboarden met zijn vrienden. De grot lag aan de rand van de stad, vlakbij het spoor waar de treinen voorbij raasden. Het was geen gewone grot; het leek wel alsof er iets bijzonders mee aan de hand was.
Lucas skateerde snel naar de grot. De zon scheen helder en hij voelde zich vrij terwijl hij over het asfalt gleed. Toen hij bij de ingang van de grot aankwam, stopte hij even om te kijken. De opening was groot en donker, maar er waren geen geheimen of magie; alleen maar rotsen en schaduw.
"Wat zou er hier binnen zijn?" vroeg Lucas zich af terwijl hij zijn skateboard onder zijn arm hield. Hij besloot om even binnen te kijken.
De binnenkant van de grot was koel en stil. Terwijl hij verder naar binnen liep, zag hij dat de muren vol met tekeningen stonden. Het waren geen ingewikkelde kunstwerken, maar simpele afbeeldingen van mensen en dieren die samen speelden of werkten. Lucas vond het leuk om naar deze tekeningen te kijken; ze deden hem denken aan bordspellen die hij met zijn vrienden speelde.
Plotseling hoorde hij iets achter zich bewegen. Lucas draaide zich snel om en zag een meisje met rood haar dat ook geïnteresseerd leek in de tekeningen op de muur.
"Hallo!" zei ze vrolijk terwijl ze dichterbij kwam lopen. "Ik ben Camille."
"Ik ben Lucas," antwoordde hij met een glimlach.
Camille droeg een korte broek en sneakers, perfect voor het verkennen van grotten of skateparken. Ze vertelde dat ze vaak in deze buurt kwam om te tekenen en dat ze ook van skateboarden hield.
"Wat vind je van deze tekeningen?" vroeg Camille terwijl ze naar de muur wees.
"Ze zijn leuk! Ze doen me denken aan mijn vrienden," zei Lucas enthousiast.
Samen keken ze naar alle tekeningen in de grot en maakten grappen over wat elk figuur deed of dacht. Het was alsof ze hun eigen verhalen verzonnen bij elke afbeelding die ze zagen.
Na een tijdje besloten ze dat het tijd was om weer naar buiten te gaan. "Zullen we samen gaan skateboarden?" stelde Camille voor.
"Ja! Dat lijkt me leuk!" zei Lucas blij.
Buiten skaten ze samen rondjes bij de ingang van de grot. Ze maakten sprongetjes en deden tricks op hun skateboards terwijl ze elkaar aanmoedigden om nieuwe dingen uit te proberen.
Lucas merkte dat Camille heel goed kon skateboarden; ze maakte zelfs enkele trucs die hij nog nooit had gezien! "Hoe heb je dat geleerd?" vroeg hij nieuwsgierig.
"Oh, gewoon veel oefenen," zei Camille met een lachje. "En soms kijk ik online video's over hoe je moet programmeren voor games."
Lucas knikte begrijpend; programmeren klonk interessant! "Dat wil ik ook leren," zei hij enthousiast.
Ze skaten nog even door totdat het begon te schemeren. De lucht kleurde oranje en paars terwijl de zon onderging achter de gebouwen van Lyon.
"We moeten dit vaker doen," zei Camille terwijl ze haar skateboard opraapte.
"Ja! En misschien kunnen we samen iets maken met programmeren!" stelde Lucas voor terwijl hij zijn skateboard onder zijn arm nam.
Met dat idee in hun hoofd namen ze afscheid bij de ingang van de grot en gingen ieder hun eigen weg naar huis, vol energie na hun avontuurlijke middag vol tekenen, grappen maken en skateboarden in Lyon.
De volgende dagen gingen voorbij zoals altijd: school, huiswerk maken en natuurlijk veel tijd besteden aan skateboarden in het park of bij die verborgen grot waar hun vriendschap begon te bloeien zonder enige geheimzinnigheid of magie—alleen maar plezier maken samen in hun eigen wereldje vol creativiteit en energie!
En zo bleef Lucas elke dag skaten met Camille totdat het weer tijd was voor nieuwe avonturen—misschien zelfs wel meer puzzels oplossen of bordspellen spelen na schooltijd!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes