Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Een dag in de stad van kleuren**
Op een mooie ochtend, toen de zon zijn stralen over de wereld verspreidde, stond Luca op. Hij keek uit het raam en zag dat de lucht helderblauw was. Vandaag zou hij naar de stad van kleuren gaan. De stad was beroemd om zijn prachtige gebouwen en de mooiste bloemen die er groeiden.
Luca trok zijn schoenen aan en ging naar buiten. De lucht rook fris en er waaide een zachte bries. Terwijl hij door de straat liep, zag hij Livia in haar tuin werken. Ze was druk bezig met het planten van courgettes en het verzorgen van haar bloemen.
“Hallo, Livia!” riep Luca vrolijk. “Ga je mee naar de stad van kleuren?”
Livia keek op en glimlachte. “Ja, dat lijkt me leuk! Ik heb gehoord dat er een grote markt is met allemaal gekleurde dingen.”
Samen liepen ze verder, hun harten vol opwinding over wat hen te wachten stond. Ze volgden een pad dat hen naar de stad leidde. Onderweg kwamen ze een schildpad tegen die langzaam over het pad kruipend was.
“Hallo schildpad! We gaan naar de stad van kleuren,” zei Luca.
De schildpad keek op en zei met een zachte stem: “Dat klinkt avontuurlijk! Maar wees voorzichtig, want niet alles is zoals het lijkt.”
Luca en Livia knikten, maar ze waren te enthousiast om zich zorgen te maken. Ze vervolgden hun weg en kwamen bij een grote open plek waar ze een arend zagen vliegen. De arend cirkelde hoog boven hen in de lucht.
“Wow, kijk naar die arend!” zei Livia verwonderd. “Hij lijkt zo vrij!”
“Ja,” antwoordde Luca, “ik zou willen dat ik ook kon vliegen.”
Na een tijdje bereikten ze eindelijk de stad van kleuren. De gebouwen waren geschilderd in alle denkbare tinten: felrood, diepblauw, zonnig geel en zelfs sprankelend groen. Overal waar ze keken waren er bloemen in bloei; sommige waren zo groot als hun hoofd!
“Dit is geweldig!” riep Livia terwijl ze rondkeek.
Ze besloten eerst naar de markt te gaan. De markt was gevuld met mensen die allerlei kleurrijke spullen verkochten: hoeden, sjaals, speelgoed en zelfs mango’s! De geur van vers fruit vulde de lucht.
“Zullen we wat mango’s kopen?” vroeg Luca enthousiast.
“Ja! Die zien er heerlijk uit,” antwoordde Livia terwijl ze naar een kraam liep waar mango’s lagen uitgestald als kleine zonnetjes.
Ze kochten twee mango’s en gingen op zoek naar een plek om te zitten en ervan te genieten. Ze vonden een mooi bankje onder een boom vol kleurrijke bladeren.
Terwijl ze hun mango’s aten, keken ze om zich heen. Kinderen speelden met ballonnen die omhoog zweefden in alle kleuren van de regenboog. Een man verkocht schilderijen die leken te bewegen door alle levendige kleuren.
“Wat zou het leuk zijn om hier te wonen,” zei Livia terwijl ze haar ogen niet kon afhouden van het schilderij dat voor hen hing.
Na hun snack besloten ze verder te verkennen. Ze liepen door smalle straatjes vol verrassingen: hier was een tuin vol met bloemen die nog nooit eerder gezien hadden; daar stonden mensen die prachtige muziek maakten met instrumenten in alle kleuren.
Plotseling hoorden ze iets gefluister achter hen. Ze draaiden zich om en zagen twee kleine kinderen die samen aan het spelen waren met verfkwasten.
“Kijk!” zei Luca terwijl hij wees naar wat zij aan het maken waren: grote kleurige tekeningen op het asfalt.
“Dat ziet er leuk uit! Zullen we ook iets maken?” vroeg Livia enthousiast.
Ze gingen naast de kinderen zitten en pakten ook wat verfkwasten die daar lagen. Samen begonnen ze te schilderen op het asfalt; sterren, bloemen en zelfs hun eigen versie van de arend die boven hen had gevlogen.
De tijd vloog voorbij terwijl ze bezig waren met hun kunstwerkje. Toen het bijna tijd was om terug te gaan, keken ze tevreden naar wat ze hadden gemaakt: een kleurrijk tafereel vol vreugde!
“We hebben echt iets moois gemaakt,” zei Luca trots.
Livia knikte instemmend terwijl ze haar handen afveegde aan haar broek vol verfspetters. “Dit was echt een geweldige dag!”
Met hun harten vol vreugde begonnen Luca en Livia aan de terugweg naar huis, nog steeds pratend over alles wat ze hadden gezien in de stad van kleuren: de arend die zo vrij leek, de heerlijke mango’s en natuurlijk hun eigen kunstwerkje op straat.
Toen ze weer bij Livia's huis aankwamen, voelde alles nog steeds magisch aan. De zon begon onder te gaan en gaf alles rondom hen een gouden gloed.
“Tot morgen!” riep Luca terwijl hij wegstapte richting zijn huisje aan het einde van straat.
“Tot morgen!” antwoordde Livia vrolijk terug terwijl zij weer haar tuin inging om verder te werken aan haar courgettes en bloemen.
En zo eindigde hun avontuurlijke dag in de stad van kleuren; vol vreugdevolle herinneringen die zouden blijven hangen als prachtige schilderijen in hun harten.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes