Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De kleine kunstenaar en zijn droom**
Op een zonnige dag, met de lucht zo blauw als een sappige banaan, zat Niels op het gouden zand van het strand. De zon straalde fel en de golven rolden zachtjes naar de kust, waarbij ze een wit schuim achterlieten dat glinsterde in het licht. Niels had zijn schilderspullen bij zich: een klein ezeltje, verf in alle kleuren van de regenboog en een palet dat vol zat met de mooiste tinten.
Niels was een kleine kunstenaar. Hij hield ervan om te schilderen. Maar vandaag voelde hij zich een beetje verdrietig. Zijn kat, Minoes, was onlangs overleden. Minoes was altijd bij hem geweest terwijl hij schilderde. Ze zat vaak naast hem op het ezeltje en keek nieuwsgierig naar de kleuren die hij op het doek aanbracht. Nu miste Niels haar gezelschap.
Terwijl hij naar de zee keek, dacht hij aan alle mooie momenten die hij met Minoes had gedeeld. Hoe ze samen in de tuin speelden, hoe ze hem troostte als hij zich verveeld voelde en hoe ze altijd naast hem lag als hij aan het knutselen was thuis. Niels pakte zijn penseel en begon te schilderen.
Hij besloot om Minoes te vereeuwigen op zijn doek. Met elke streek van zijn penseel kwam haar beeld tot leven: haar zachte vacht, haar grote ogen en zelfs haar speelse houding wanneer ze achter een wortel aanjoeg die hij voor haar had gegooid. Terwijl hij schilderde, voelde Niels dat zijn verdriet langzaam wegtrok als de golven die tegen het strand aanspoelden.
De lucht vulde zich met vrolijke kleuren terwijl Niels verder werkte aan zijn schilderij. Het geel van de zon mengde zich met het blauw van de zee en het groen van de palmbladeren die achter hem stonden te wuiven in de wind. Hij maakte gebruik van al zijn creativiteit om Minoes zo levendig mogelijk vast te leggen.
Na een tijdje kwam Noa voorbijwandelen. Ze droeg een hoed die zo groot was dat deze bijna wegvloog door de wind. Toen ze zag wat Niels aan het doen was, stopte ze nieuwsgierig en vroeg: "Wat schilder je?"
Niels glimlachte voorzichtig en zei: "Ik schilder mijn kat Minoes." Hij wees naar het doek waarop Minoes nu vrolijk rondhuppelde tussen kleurrijke bloemen die Niels ook had geschilderd.
Noa knielde naast hem neer om beter te kijken. "Ze ziet er mooi uit! Ik heb nooit geweten dat je zo goed kon schilderen!" zei ze enthousiast.
"Bedankt," antwoordde Niels terwijl hij verder verfde aan Minoes' staart, die net zo speels leek als toen ze nog leefde.
Noa dacht even na en zei toen: "Ik heb ook iets wat ik wil maken! Ik wil een grote banaan schilderen! Maar dan moet ik wel eerst weten hoe je dat doet." Ze keek naar Niels met grote ogen vol nieuwsgierigheid.
Niels lachte nu echt en zei: "Een banaan? Dat klinkt leuk! Kom maar hier, dan laat ik je zien hoe je dat kunt doen." Samen begonnen ze te experimenteren met gele verf op hun doeken.
Terwijl Noa haar banaan schilderde, vertelde ze over haar eigen huisdier: een hond genaamd Max die altijd vrolijk rondhuppelde in hun tuin. "Max houdt ook van spelen," vertelde Noa terwijl ze geconcentreerd bezig was met haar kunstwerk.
Niels knikte begrijpend terwijl hij verder ging met zijn eigen werk. De zon begon langzaam onder te gaan en kleurde de lucht in prachtige tinten oranje en roze. Het leek wel alsof zelfs de lucht wilde meewerken aan hun creaties.
Toen hun schilderijen eindelijk af waren, keken ze trots naar elkaars werk. Noa's banaan straalde helder geel uit tegen de achtergrond van blauwe lucht en groene bladeren, terwijl Niels' schilderij van Minoes vol leven zat met kleuren die spraken over vreugde en herinneringen.
"Dit is echt leuk," zei Noa blij terwijl ze naar hun kunstwerken keek. "We moeten dit vaker doen!"
Niels knikte instemmend maar dacht ook even aan Minoes. Hij wist dat zij altijd bij hem zou blijven in zijn hart, vooral nu zij vereeuwigd was op dit prachtige doek.
De zon zakte verder onder de horizon terwijl Niels en Noa hun spullen opruimden om naar huis te gaan. De lucht vulde zich met sterren terwijl zij samen terugliepen over het strand, elk met hun eigen kunstwerk onder hun arm.
Die avond ging Niels thuis zitten kijken naar zijn schilderij van Minoes voordat hij ging slapen. Het gaf hem troost om te weten dat hij altijd terug kon kijken op mooie herinneringen door middel van zijn kunstwerken.
En zo droomde Niels die nacht over nieuwe avonturen op het strand, nieuwe kleuren om mee te werken en misschien zelfs nieuwe vrienden om samen mee te creëren – allemaal onder de stralende zon of schitterende sterrenhemel waar alles mogelijk leek te zijn voor deze kleine kunstenaar met grote dromen.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes