Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Een grappige verhalenverteller**
Op een mooie, zonnige dag zat een vrolijke fotograaf genaamd Felix op de top van een heuvel. De heuvel was niet zomaar een heuvel; het was de mooiste plek van het hele land. Vanaf de top kon je eindeloze velden zien die in verschillende kleuren bloeiden. Gele bloemen, paarse bloemen en zelfs enkele rode bloemen dansten in de zachte bries. Felix had zijn camera bij zich en was altijd op zoek naar het perfecte plaatje.
Felix had een kat, die heette Banaan. Banaan was geen gewone kat; hij had een bijzondere talent voor dansen. Wanneer Felix muziek opzette, begon Banaan te bewegen als een echte danser. Hij draaide rondjes, sprong in de lucht en maakte zelfs pirouettes! Felix kon niet stoppen met lachen als hij naar zijn kat keek. "Jij bent echt een geweldige danser, Banaan!" zei hij vaak.
Op deze zonnige dag had Felix besloten om iets speciaals te doen. Hij wilde een spontane dansavond organiseren op de heuveltop! Hij dacht dat het leuk zou zijn om andere mensen uit te nodigen om samen met hem en Banaan te dansen onder de sterrenhemel. Met veel enthousiasme begon hij flyers te maken met zijn camera en wat kleurrijke stiften.
“Kom allemaal naar de dansavond!” schreef hij op de flyers. “Neem je beste dansmoves mee en vergeet je glimlach niet! Er zal ook ananas zijn!” Ananas was het favoriete fruit van Felix, en hij wist dat iedereen het lekker vond.
Felix verspreidde zijn flyers door het hele dorp beneden de heuvel. Mensen keken nieuwsgierig naar de vrolijke uitnodiging en velen waren enthousiast om te komen. De kinderen renden rond met hun eigen flyers en lieten iedereen weten dat er een dansavond aan kwam.
De avond viel en de sterren verschenen aan de lucht zoals glinsterende diamanten. Felix zette zijn muziek aan, die vrolijk door de lucht klonk. Mensen kwamen van alle kanten naar boven gewandeld, met hun vrienden en familie. Iedereen had er zin in!
Banaan zat al klaar op een grote steen, zijn ogen glinsterend van opwinding. Toen iedereen eenmaal verzameld was, begon Felix te vertellen over hoe hij deze avond had georganiseerd omdat hij zo blij was dat iedereen samen kon komen om te dansen.
“Laten we beginnen!” riep Felix enthousiast terwijl hij zijn camera omhoog hield om alles vast te leggen.
De mensen begonnen te dansen, en Banaan sprong van zijn steen af om mee te doen. Hij maakte gekke sprongetjes en draaide rondjes tussen alle voeten die dansten op het gras. Iedereen lachte hardop toen ze zagen hoe goed Banaan danste.
Maar toen gebeurde er iets wat niemand had verwacht: er kwam een meisje naar voren dat verdrietig leek. Haar naam was Lila, en ze had net haar huisdier verloren. Ze keek naar Banaan die zo blij danste, maar haar hart voelde zwaar van verdriet.
Felix merkte Lila’s verdriet op terwijl hij door zijn camera keek. Hij besloot dat dit het moment was om iets speciaals voor haar te doen. “Kom hier Lila,” zei hij vriendelijk terwijl hij haar uitnodigde dichterbij te komen.
Lila kwam aarzelend dichterbij terwijl ze naar Banaan keek die nog steeds vrolijk aan het dansen was. “Ik weet dat je je verdrietig voelt,” zei Felix zachtjes tegen haar, “maar misschien kan Banaan je helpen.”
Banaan leek Lila’s verdriet ook aan te voelen; hij stopte met dansen en liep langzaam naar haar toe met zijn grote groene ogen vol begrip. Hij ging naast Lila zitten en begon zachtjes tegen haar aan te wrijven.
Lila glimlachte even door haar tranen heen toen ze zag hoe schattig Banaan was. “Hij is zo lief,” zei ze zachtjes terwijl ze hem aaide.
Felix zag dat Lila zich beter voelde en besloot nog meer plezier toe te voegen aan de avond: “Wat als we allemaal samen gaan dansen? Komaan!”
Met die woorden zette hij weer muziek op, deze keer nog vrolijker dan daarvoor! Iedereen begon opnieuw te bewegen op de muziek terwijl Lila voorzichtig meedeed met haar eigen kleine stappen.
Banaan sprong weer omhoog en maakte gekke bewegingen die iedereen aanmoedigden om mee te doen! De mensen lachten opnieuw hardop terwijl ze samen dansten onder de sterrenhemel.
De ananas stond klaar op een tafel naast hen; felgeel en sappig lonkte het fruit hen toe als een beloning na al dat bewegen! Na een tijdje stopten ze even om wat ananas te eten terwijl ze uitrustten van al het gedans.
“Dit is echt leuk!” riep iemand uit het publiek terwijl ze hun stuk ananas aten.
Felix nam snel wat foto’s van iedereen die genoot van hun tijd samen: lachende gezichten, blije kinderen die rondrenden met hun ouders, allemaal verlicht door het zachte licht van de maan boven hen.
De avond ging verder vol vreugde totdat iedereen moe maar gelukkig terug naar huis ging na zoveel plezier gehad te hebben samen met elkaar én met Banaan!
Toen alles rustig werd op de heuveltop, zat Felix nog even stilletjes na te genieten van deze bijzondere avond vol gelach en vreugde onder de sterrenhemel met uitzicht over eindeloze velden vol kleuren.
En zo werd deze grappige verhalenverteller bekend in heel het dorp voor zijn spontane ideeën én voor zijn geweldige kat die altijd wist hoe je moest troosten én laten lachen!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes