Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De sportieve skateboarder**
In een drukke stad, vol met hoge gebouwen en levendige straten, woonde een jongen genaamd Max. Max was een sportieve jongen met steil zwart haar dat altijd in de lucht stond van de wind. Hij droeg vaak een sportoutfit, die bestond uit een felgekleurde T-shirt en comfortabele shorts. Max hield van skateboarden. Elke dag na school pakte hij zijn skateboard en ging hij naar de oude ruïne aan de rand van het park.
De ruïne was een bijzondere plek. Het was een oud gebouw dat ooit belangrijk was, maar nu bedekt was met klimop en andere planten. De stenen waren verweerd door de tijd, en er waren grote gaten in de muren waar je doorheen kon kijken. Max vond het geweldig om daar te skateboarden. De ruïne had verschillende niveaus en hellingen die perfect waren voor zijn sprongen en trucs.
Op een zonnige middag besloot Max om naar de ruïne te gaan. Hij nam zijn skateboard mee en droeg zijn favoriete overhemd met korte mouwen, dat vrolijk afstak tegen zijn sportoutfit. Terwijl hij naar de ruïne fietste, voelde hij de frisse lucht op zijn gezicht en hoorde hij het geluid van auto's die voorbijreden.
Toen hij bij de ruïne aankwam, zag hij dat er niemand anders was. Dit maakte hem blij; hij kon helemaal alleen oefenen zonder afleiding. Max begon met wat eenvoudige trucs: ollies, kickflips en grinds op de stenen randjes van de ruïne. Hij voelde zich vrij terwijl hij over het terrein gleed.
Na een tijdje besloot Max om iets nieuws te proberen: een sprongetje over een grote steen die midden in het terrein lag. Hij nam een paar stappen terug om voldoende snelheid te krijgen. Met al zijn kracht duwde hij zich af met zijn achterste voet en sprong over de steen! Het voelde alsof hij even zweefde in de lucht voordat hij weer veilig op het skateboard landde.
“Dat was gaaf!” riep Max enthousiast tegen zichzelf terwijl hij lachte.
Terwijl hij verder skate, viel zijn oog op iets bijzonders aan de andere kant van de ruïne. Het leek wel alsof er iets glinsterde tussen de klimopbladeren. Nieuwsgierig als altijd besloot Max om dichterbij te gaan kijken.
Toen hij dichterbij kwam, ontdekte hij dat het geen geheimzinnig voorwerp was, maar gewoon een oude dobbelsteen die tussen de bladeren lag! De dobbelsteen had verschillende kleuren en cijfers erop geschilderd. “Wat leuk!” dacht Max bij zichzelf. “Misschien kan ik hier wel een spelletje mee spelen!”
Max nam de dobbelsteen mee naar het open gedeelte van de ruïne waar meer ruimte was om te bewegen. Hij bedacht zich dat hij zelf ook wel eens creatief kon zijn met deze dobbelsteen. Waarom niet een bordspel maken? Hij had geen bord bij zich, maar dat maakte niet uit; improvisatietheater kon ook leuk zijn!
Hij tekende met krijt op de grond rondom hem verschillende vakken voor het spelbord: start, finish en allerlei leuke opdrachten zoals “doe drie sprongetjes” of “maak een coole dans”. Met elke worp van de dobbelsteen kwam er weer iets nieuws bij.
Max begon enthousiast te spelen met zichzelf als enige speler in dit unieke spelletje dat hij had gemaakt in deze oude ruïne vol geschiedenis. Soms deed hij alsof er andere spelers waren die hem aanmoedigden of hem uitdaagden om nog moeilijkere trucs uit te voeren.
Na enige tijd merkte Max dat het al laat werd; de zon begon onder te gaan achter de hoge gebouwen van de stad. De lucht kleurde prachtig oranje en roze terwijl Max nog één laatste sprongetje wilde maken voordat hij naar huis ging.
Met al zijn energie nam Max nogmaals afstand van die grote steen en sprong zo hoog als mogelijk! Dit keer landde hij perfect op zijn skateboard zonder te vallen! “Yes!” juichte Max terwijl hij rondjes reed in blijdschap.
Voldaan pakte Max zijn spullen bij elkaar: zijn skateboard, die kleurrijke dobbelsteen en wat restjes krijt die nog op de grond lagen. Terwijl hij terugfietste naar huis dacht hij na over hoe leuk deze dag was geweest; niet alleen had hij geskateboard maar ook iets creatiefs gedaan met iets wat zomaar tussen bladeren lag.
Thuis aangekomen vertelde Max enthousiast aan zijn ouders over zijn avonturen in de ruïne, hoe mooi het daar was geweest en hoe leuk het spelletje dat hij had gemaakt was geworden.
Die avond droomde Max over nieuwe avonturen in dezelfde oude ruïne vol klimop waar zoveel mogelijkheden lagen om creatief bezig te zijn met skateboarden én spelletjes maken.
En zo ging elke dag voorbij voor onze sportieve skateboarder, altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen binnen of buiten deze mysterieuze plek vol geschiedenis – zonder geheimen of magie – gewoon puur plezier!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes