Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Een avontuurlijke tuinier**
Op een zonnige dag, met de lucht zo blauw als een sappige bosbes, zat een jongen genaamd Sam op het verlaten strand. Het witte zand voelde warm en zacht onder zijn voeten. Sam had een gemiddeld postuur en zijn lange, steile rode haar danste in de zachte zeebries. Hij droeg een vrolijk T-shirt met een grote glimlachende zon erop en een paar comfortabele jeans. Sam was geen gewone jongen; hij was een avontuurlijke tuinier.
Sam had altijd al van planten gehouden. Zijn liefde voor de natuur was begonnen toen hij nog heel klein was. Hij had ooit een schattig hondje gehad, dat hij Max noemde. Max was zijn beste vriend en samen speelden ze vaak in de tuin van hun huis. Maar op een dag werd Max ziek en overleed. Sam voelde zich verdrietig, maar hij besloot dat hij iets moois wilde doen om Max te eren.
Met zijn spade en zijn schep begon Sam op het strand te graven. Hij wilde daar zijn eigen tuin maken, vol met kleurrijke bloemen en groenten die hij kon verzorgen. Terwijl hij aan het graven was, kwam er een oude man voorbij op zijn scooter. De man droeg een hoed die zo groot was dat het leek alsof hij de zon probeerde te verstoppen.
"Wat ben je aan het doen, jonge vriend?" vroeg de man met een glimlach.
"Ik maak mijn eigen tuin!" antwoordde Sam enthousiast. "Ik wil wortels planten en zonnebloemen laten groeien."
De oude man lachte en zei: "Dat klinkt geweldig! Maar weet je wel hoe je dat moet doen?"
Sam knikte vol zelfvertrouwen. "Natuurlijk! Ik heb veel boeken gelezen over planten en ik heb zelfs geleerd hoe ik ze moet schilderen." Hij wees naar enkele schetsen die hij in het zand had getekend: kleurrijke bloemen met grote bladeren.
De oude man boog zich voorover om beter te kijken naar de tekeningen in het zand. "Dat ziet er prachtig uit! Maar vergeet niet dat planten ook water nodig hebben."
Sam knikte opnieuw, deze keer iets minder zeker van zichzelf. "Ja, dat weet ik! Ik zal elke dag water geven." De oude man gaf hem een bemoedigende klop op zijn schouder voordat hij verder reed.
Sam ging weer aan de slag met graven in het zand. Hij maakte kleine kuiltjes voor de zaadjes die hij had meegenomen uit huis: wortels, zonnebloemen en zelfs wat kruiden zoals basilicum en munt. Terwijl hij werkte, vertelde hij zichzelf grappen om zichzelf aan het lachen te maken.
"Waarom kunnen bloemen nooit goed geheimen bewaren? Omdat ze altijd bloeien!" lachte Sam hardop terwijl hij verder groef.
Na uren werken voelde Sam zich moe maar gelukkig. De kuiltjes waren klaar en nu moest hij alleen nog de zaadjes planten. Met zorgvuldige handen legde hij elk zaadje in de grond en bedekte ze voorzichtig met zand.
Toen alles geplant was, ging Sam zitten op het warme zand om uit te rusten. Hij keek naar de zee die rustig tegen de kust golfde en dacht na over hoe mooi zijn tuin zou worden als alles groeide zoals gepland.
De dagen gingen voorbij en elke ochtend kwam Sam terug naar het strand om voor zijn tuin te zorgen. Hij gaf water aan de zaadjes, verwijderde onkruid en zong vrolijke liedjes terwijl hij werkte. Soms kwam de oude man weer langs op zijn scooter om hem aan te moedigen of om wat grappige verhalen te vertellen over zijn jeugd.
"Je weet wat ze zeggen," zei de man eens terwijl hij naast Sam zat op het strand, "een goede tuinier is als een goede komiek; je moet geduld hebben voordat je kunt oogsten!"
Sam lachte hardop om deze vergelijking terwijl hij zich herinnerde hoe belangrijk geduld was bij zowel tuinieren als grappen vertellen.
Na enkele weken begon Sam eindelijk resultaat te zien van al zijn harde werk! Kleine groene sprietjes staken hun kopje boven het zand uit; wortels groeiden ondergronds terwijl zonnebloemen hun gele gezichten naar de zon draaiden.
Op een dag besloot Sam dat het tijd was voor iets speciaals: een feestje om zijn nieuwe tuin te vieren! Hij nodigde al zijn vrienden uit – niet alleen voor hen om te komen kijken naar wat er gegroeid was, maar ook omdat hij wilde laten zien hoeveel plezier je kunt hebben met iets eenvoudigs als planten.
Met ballonnen in alle kleuren van de regenboog versierde Sam het strand rondom zijn tuin. Er waren snacks zoals worteltaart (natuurlijk!), limonade en zelfs zelfgemaakte knuffeldieren gemaakt van stof die eruitzagen als groenten!
Toen al zijn vrienden arriveerden, waren ze onder de indruk van wat Sam had gedaan. Ze renden rond in hun vrolijke T-shirts terwijl ze elkaar grappen vertelden over hun eigen tuinen of over dingen die ze hadden geplant (of niet geplant).
"Wat is jouw favoriete groente?" vroeg één van hen lachend.
"Wortels natuurlijk!" riep Sam terug terwijl iedereen moest lachen om hun gezamenlijke liefde voor groenten.
Het feest duurde tot laat in de middag toen iedereen moe maar blij terug naar huis ging met herinneringen aan hun avontuurlijke dag op het strand bij Sams prachtige nieuwe tuin.
En zo groeide Sams avontuur verder – niet alleen door wat er uit de grond kwam, maar ook door alle vreugde die werd gedeeld tussen vrienden onder de stralende zon op dat verlaten strand vol witte zandkorrels waar dromen werkelijkheid werden door middel van zorgvuldige handen en veel liefde voor natuur.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes