Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De ondeugende kat**
In een kleurrijke tuin vol bloeiende planten en flonkerende vlinders woonde een ondeugende kat. Deze kat heette Minoes. Minoes was niet zomaar een kat; ze had een prachtig, glanzend vachtje dat in de zon schitterde als een regenboog. Ze was altijd op zoek naar avontuur en had een grote liefde voor alles wat met schilderen te maken had.
In de tuin woonde ook een jongen genaamd Ruben. Ruben was een jonge schilder die graag buiten werkte. Hij had zijn ezel en zijn verfspullen altijd bij zich. Zijn favoriete plek was onder de grote, oude appelboom, waar het licht prachtig door de bladeren viel. Ruben vond het heerlijk om de kleuren van de bloemen en de vlinders vast te leggen op zijn doek.
Op een zonnige ochtend zat Ruben weer onder de appelboom, druk bezig met zijn schilderij. Hij had net een mooie blauwe lucht geschilderd toen hij Minoes zag liggen op het gras. Ze lag daar met haar pootjes in de lucht, alsof ze droomde van spannende avonturen.
"Wat ben je aan het doen, Minoes?" vroeg Ruben terwijl hij zijn penseel neerlegde.
Minoes opende één oog en keek naar Ruben. "Ik ben aan het dromen van dolfijnen," zei ze met een ondeugende glimlach. "Dolfijnen die surfen op de golven van de zee!"
Ruben lachte. "Dat klinkt leuk! Maar ik moet mijn schilderij afmaken voordat ik kan dromen."
Minoes sprong op en begon rond te rennen in de tuin. Ze sprong over bloembakken en achtervolgde vlinders die vrolijk rondfladderden. Ruben keek toe en kon niet anders dan lachen om haar speelse gedrag.
Plotseling kreeg Minoes een idee. Ze besloot dat ze iets moest doen om Ruben af te leiden van zijn werk. Ze sloop stilletjes naar zijn palet met verf en tikte er met haar pootje tegenaan. De verfspullen rolden over het gras, en Minoes sprong erachteraan als een echte jager.
"Hey! Wat doe je nou?" riep Ruben terwijl hij snel opstond om zijn verf te redden.
Minoes vond het geweldig om hem zo opgewonden te zien. Ze rende met een paar potjes verf in haar bek naar het andere einde van de tuin, waar ze zich verstopte achter een grote struik vol kleurrijke bloemen.
Ruben volgde haar, maar toen hij bij de struik kwam, zag hij alleen maar bloemen wiegen in de wind. "Minoes! Kom terug!" riep hij terwijl hij zich afvroeg waar ze was gebleven.
Maar Minoes kon het niet laten om nog meer kattenkwaad uit te halen. Ze besloot dat ze ook wel eens kon proberen om zelf te schilderen! Met haar pootjes probeerde ze voorzichtig wat verf uit één van de potjes te krijgen, maar dat ging niet zoals gepland.
De verf spatte overal rond! Groene en blauwe vlekken verschenen op haar vachtje, en zelfs op enkele bloemen in de tuin! Toen Ruben eindelijk ontdekte wat er aan de hand was, kon hij alleen maar lachen.
"Minoes! Je bent echt ondeugend!" zei hij terwijl hij naar haar toe liep met open armen.
Minoes keek hem aan met grote ogen vol trots en begon zich weer te wassen alsof er niets aan de hand was. Maar haar vacht zat vol met kleuren die leken op het mooiste schilderij dat je je kunt voorstellen!
Ruben besloot dat dit wel eens heel bijzonder kon worden voor zijn eigen schilderij. Hij pakte zijn penseel weer op en begon snel te schilderen wat hij zag: Minoes vol kleuren tussen alle bloemen in hun prachtige tuin.
Terwijl Ruben bezig was met zijn kunstwerk, kwam Zara aanlopen, een vriendin van Ruben die altijd nieuwsgierig was naar wat hij maakte. "Wat is er gebeurd?" vroeg ze verbaasd toen ze Minoes zag zitten tussen al die kleuren.
"Minoes heeft geprobeerd om zelf te schilderen," legde Ruben uit terwijl hij lachte.
Zara kon niet stoppen met lachen toen ze Minoes zag zitten als een echte kunstenaar tussen al die kleurenpracht in hun tuin vol bloeiende planten en flonkerende vlinders.
"Ze ziet eruit als een levend kunstwerk!" zei Zara enthousiast terwijl ze dichterbij kwam om beter te kijken.
Minoes voelde zich trots als nooit tevoren; zij was nu echt onderdeel van het kunstwerk! Terwijl Ruben verder schilderde, kwamen er steeds meer vrienden langs om naar het bijzondere tafereel te kijken: Minoes die vrolijk rondhuppelde tussen alle kleuren terwijl iedereen lachte en genoot van deze onverwachte verrassing.
De zon scheen fel boven hen terwijl iedereen samenkwam in deze kleurrijke tuin vol vreugde en gelach. En zo ging hun dag voorbij: zonder geheimen of magie, gewoon genieten van elkaars gezelschap en natuurlijk van hun ondeugende kat Minoes!
Uiteindelijk had Ruben zijn schilderij afgemaakt: niet alleen gevuld met prachtige kleuren maar ook met herinneringen aan deze bijzondere dag waarin alles samenkwam: vrienden, lachen én natuurlijk hun avontuurlijke kat die hen steeds weer verraste!
En zo eindigde deze vrolijke dag in de kleurrijke tuin vol bloeiende planten en flonkerende vlinders – waar elke dag weer nieuwe avonturen wachten voor iedereen die durft te spelen!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes