Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**Een slimme programmeur**
Er was eens een slimme programmeur genaamd Max. Max woonde in een klein, gezellig huisje aan de rand van een kabbelend beekje. Het beekje stroomde vol kleurrijke stenen die glinsterden in de zon. Max had zwart haar en droeg altijd een comfortabele T-shirt met een grappige tekst erop. Hij was volslank en had een kort kapsel dat hem goed stond.
Max was niet alleen een programmeur, maar ook iemand die graag nieuwe hobby's begon. Op een dag, terwijl hij thuis aan het knutselen was, voelde hij zich verveeld. Hij keek om zich heen en zag zijn poppenhuis staan. Het poppenhuis was groot en had veel kamers, maar het was al lange tijd niet meer gebruikt. Max besloot dat het tijd was om iets nieuws te doen met het poppenhuis.
Met veel enthousiasme begon hij te schilderen. Hij pakte zijn kwasten en verf in vrolijke kleuren. Terwijl hij de muren van het poppenhuis schilderde, kwam zijn kat, Minoes, nieuwsgierig kijken. Minoes had een zachte vacht en hield ervan om overal rond te dwalen.
“Wat ben je aan het doen, Max?” vroeg Minoes met haar grote ogen.
“Ik maak mijn poppenhuis weer mooi!” antwoordde Max vrolijk.
Minoes knikte goedkeurend en ging naast hem zitten terwijl hij verder schilderde. Na een tijdje had hij de muren in felroze en helderblauw geschilderd. Het zag er fantastisch uit! Maar nu miste er nog iets: meubels!
Max dacht na over wat voor meubels hij zou maken voor zijn poppenhuis. “Ik kan ze zelf maken!” zei hij tegen zichzelf. Hij ging naar buiten naar zijn tuin waar hij wat hout had liggen van eerdere knutselprojecten.
In de tuin groeide ook een grote paprika-plant met mooie rode paprika’s eraan. “Misschien kan ik iets met deze paprika’s doen,” dacht Max terwijl hij naar de plant keek.
Hij besloot om kleine tafels en stoelen te maken van het hout en de paprika’s als decoratie te gebruiken. Met veel geduld zaagde hij het hout in stukken en maakte allerlei meubels: een tafel, stoelen, en zelfs een bedje voor de poppen.
Terwijl hij bezig was, kwam er ineens een konijn langs hoppen. Het konijn had grote oren en keek nieuwsgierig naar wat Max aan het doen was.
“Hallo daar!” zei Max tegen het konijn. “Wil je zien wat ik maak?”
Het konijn sprong dichterbij en keek met grote ogen naar de meubels die Max aan het maken was.
“Wat leuk!” zei het konijn enthousiast. “Kun je ook iets voor mij maken?”
Max lachte en zei: “Natuurlijk! Wat wil je hebben?”
“Ik zou graag een wortel willen,” zei het konijn met glinsterende ogen.
Max vond dit idee geweldig! Hij besloot om ook voor het konijn iets creatiefs te maken: een grote houten wortel die perfect zou passen in zijn tuin.
Na veel hard werken waren zowel de meubels voor het poppenhuis als de houten wortel klaar! Vol trots zette Max alles in het poppenhuis neer: de tafels stonden mooi gedekt met miniatuurservies dat hij zelf had gemaakt van klei, en op elke stoel lag een kleurrijke kussen gemaakt van restjes stof.
Het konijn sprong blij rond toen Max hem zijn nieuwe houten wortel liet zien. “Dank je wel, Max! Dit is geweldig!”
Max voelde zich gelukkig omdat hij zo creatief bezig was geweest en iets leuks had gemaakt voor zichzelf én voor zijn nieuwe vriend, het konijn.
Die avond zat Max op zijn veranda naast het kabbelende beekje terwijl Minoes op schoot lag te slapen. Hij keek naar zijn prachtige poppenhuis vol kleurrijke meubels en dacht na over al die leuke dingen die hij nog wilde maken.
“Misschien kan ik morgen wel beginnen met tuinieren,” mompelde hij tegen zichzelf terwijl hij naar de sterren keek die boven hem fonkelden als de kleurrijke stenen in het beekje.
En zo eindigde deze dag vol creativiteit voor onze slimme programmeur Max, die altijd op zoek was naar nieuwe hobby's om te ontdekken bij zijn kabbelende beekje vol kleurrijke stenen.
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes