Kinderverhaaltje: De rustige fotograaf (door een architect)



Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes

**De rustige fotograaf**

In het groene dal van Zwitserland, omringd door hoge bergen, woonde een rustige fotograaf genaamd Luca. Hij had kort bruin haar en droeg vaak een lederen jas. Luca was slank en gespierd, en hij hield van de natuur. Zijn dagen bracht hij door met het vastleggen van de schoonheid om hem heen met zijn camera.

Luca had een klein huisje aan de rand van het dal. Het was eenvoudig, maar het had grote ramen waardoor hij het uitzicht op de bergen kon zien. Elke ochtend stond hij vroeg op om de zonsopgang te fotograferen. De lucht kleurde dan in prachtige tinten oranje en roze, en de bergen leken wel te gloeien.

Op een dag besloot Luca dat hij iets nieuws wilde proberen. Hij had gehoord over paragliden, een activiteit waarbij je met een parachute van een berg af kon vliegen. Het leek hem een geweldige manier om zijn omgeving vanuit de lucht te zien en misschien zelfs nieuwe foto’s te maken.

Luca ging naar het dorpje verderop in het dal, waar mensen vaak kwamen om te paragliden. Daar ontmoette hij een man genaamd Marco. Marco was avontuurlijk ingesteld en had veel ervaring met paragliden. Hij droeg een casual outfit en had verschillende tattoos op zijn armen die verhalen vertelden over zijn reizen.

“Hallo! Wil je leren paragliden?” vroeg Marco met een brede glimlach.

Luca knikte enthousiast. “Ja, dat lijkt me geweldig!”

Marco legde uit hoe alles werkte: “We zullen eerst naar de top van de berg gaan. Daar zullen we onze parachutes klaarmaken.”

Ze stapten op Marco’s motorfiets en reden naar boven. De frisse lucht waaide door Luca’s haar terwijl ze langs groene velden en bloeiende bloemen reden. Het geluid van de motor vulde de stilte van het dal.

Eenmaal boven aangekomen, keken ze uit over het prachtige landschap. De bergen reikten hoog in de lucht en het dal lag als een groene lappendeken voor hen uitgestrekt.

“Dit is geweldig!” zei Luca terwijl hij zijn camera pakte om wat foto’s te maken.

Marco glimlachte terwijl hij zijn parachute voorbereidde. “Zorg ervoor dat je ook wat foto’s maakt tijdens het vliegen!”

Luca knikte en maakte enkele foto’s van Marco die zijn parachute opblies. Toen was het tijd voor hen om te gaan vliegen. Marco gaf Luca instructies over hoe hij moest zitten en wat hij moest doen als ze zouden opstijgen.

“Als we eenmaal in de lucht zijn, kun je alles vastleggen,” zei Marco terwijl ze zich voorbereidden om te springen.

Met een sprongetje gingen ze van de rand af, en al snel voelde Luca zich vrij als een vogel. De wind blies door zijn haren terwijl ze omhoog stegen in de lucht. Het uitzicht was adembenemend; alles leek zo klein vanuit deze hoogte.

Luca maakte foto's van alles wat hij zag: de kronkelige rivieren die door het dal stroomden, de kleurrijke bloemen die bloeiden in de velden beneden, en zelfs andere paraglideurs die elegant door de lucht zweefden.

Na enkele minuten landden ze veilig weer op aarde, vol adrenaline en blijdschap over hun avontuur in de lucht.

“Dat was fantastisch!” riep Luca terwijl hij zijn camera bekeek om te zien welke mooie momenten hij had vastgelegd.

Marco lachte breeduit. “Ik ben blij dat je hebt genoten! Paragliden is echt bijzonder.”

De dagen gingen voorbij, maar Luca bleef terugkomen naar dezelfde plek om te paragliden met Marco. Ze werden goede vrienden tijdens hun avonturen in de lucht, maar hun gesprekken waren altijd eenvoudig en zonder veel poespas.

Op een dag besloot Luca dat hij iets speciaals wilde doen met al zijn foto's van hun avonturen samen in de lucht. Hij begon aan een nieuw project: het maken van een boek vol met beelden van hun vluchten boven het prachtige Zwitserse landschap.

Met elke pagina die hij vulde met foto's voelde hij zich meer verbonden met zowel Marco als met de natuur om hen heen. Het boek werd steeds groter naarmate ze meer gingen vliegen; elke vlucht bracht nieuwe herinneringen vastgelegd in beelden.

Uiteindelijk was er geen geheim of mysterie aan hun vriendschap of aan hun avonturen; alleen maar eenvoudige momenten vol vreugde onderbroken door stilte wanneer ze samen genoten van het uitzicht vanuit hun hoge positie boven het dal.

Toen Luca eindelijk klaar was met zijn boek, nodigde hij Marco uit voor een speciale presentatie bij hem thuis in zijn kleine huisje aan de rand van het dal.

“Dit is voor jou,” zei Luca terwijl hij het boek aan Marco overhandigde.

Marco bladerde erdoorheen en glimlachte bij elke pagina die voorbij kwam: “Dit is prachtig! Je hebt echt iets moois gemaakt.”

Luca voelde zich trots op wat hij had bereikt zonder enige druk of verwachtingen; gewoon genieten van elk moment dat ze samen hadden doorgebracht in deze adembenemende omgeving vol avontuur.

En zo leefden zij verder in hun rustige leven tussen bergen en valleien, waar elke dag weer nieuwe kansen bood voor fotografie en avontuur – simpelweg genieten zonder enige zorgen of geheimen tussen hen beiden.


Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes