Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes
**De Sportieve Klimmer**
In een drukke stad, waar de gebouwen hoog de lucht in reikten, was er een kleurrijke bloemenweide. Deze weide was niet zomaar een plek; het was een magische tuin vol met zoemende bijen, flonkerende vlinders en vrolijke bloemen die in alle kleuren van de regenboog bloeiden. De zon scheen helder en de lucht was gevuld met de geur van versgebloeide rozen en lavendel.
In deze prachtige omgeving woonde een sportieve klimmer genaamd Kiki. Kiki was een gemiddeld meisje met lang blond haar dat altijd in een staart zat. Ze droeg vaak een t-shirt met opdruk van haar favoriete superheld en cargo shorts die perfect waren voor al haar avonturen. Kiki had ook een fleece vest dat ze altijd bij zich had voor als het wat kouder werd. Ze was volslank en had veel energie, wat haar hielp om overal te klimmen.
Kiki hield van klimmen. Niet alleen op bomen of muren, maar ook op alles wat ze maar kon vinden. Haar favoriete plek om te klimmen was de grote schutting die de bloemenweide omringde. De schutting was bedekt met kleurrijke klimop en had veel uitstekende takken waar ze zich aan kon vasthouden.
Op een zonnige dag besloot Kiki dat het tijd was voor een nieuw avontuur. Ze pakte haar scooter en reed naar de bloemenweide. Terwijl ze reed, voelde ze de wind door haar haren waaien en hoorde ze het zoemen van bijen om zich heen. Toen ze aankwam, sprong ze van haar scooter af en keek naar de schutting.
"Vandaag ga ik hoger dan ooit!" riep Kiki enthousiast terwijl ze naar boven keek.
Ze begon te klimmen, stap voor stap, hand over hand. Het voelde geweldig om zo hoog te zijn! De wereld beneden leek klein en ver weg. Terwijl ze omhoog klom, maakte ze grappen tegen zichzelf om het leuk te houden.
"Wat als ik hier bovenop ga zitten zoals een koning op zijn troon?" lachte Kiki terwijl ze zich voorstelde dat ze op een gouden stoel zat.
Haar fantasie nam haar mee naar verre landen waar zij als heldin werd geëerd door iedereen die haar zag klimmen. Maar plotseling hoorde ze iets achter zich bewegen. Het bleek haar knuffelbeer te zijn! De beer heette Bobo en hij zat veilig in Kiki's rugzak terwijl hij nieuwsgierig naar boven keek.
"Wat doe jij daar, Bobo? Kom je me helpen?" vroeg Kiki met een grote glimlach.
Bobo kon natuurlijk niet echt antwoorden, maar Kiki stelde zich voor dat hij zou zeggen: "Ja! Laten we samen deze schutting veroveren!" En zo klom Kiki verder omhoog met Bobo als haar trouwe compagnon in gedachten.
Toen Kiki eindelijk bovenop de schutting stond, voelde ze zich alsof ze de hele wereld aankon. Ze keek om zich heen en zag hoe mooi alles eruitzag vanuit deze hoogte: de bloeiende bloemen in alle kleuren, de drukke straat aan de andere kant van de schutting en zelfs enkele mensen die hun fietsen voorbij lieten rijden.
"Dit is geweldig!" riep Kiki terwijl ze haar armen wijd open deed alsof ze kon vliegen.
Maar toen kwam er iets grappigs voorbij: een man op een fiets met een enorme hoed die bijna van zijn hoofd waaide door de wind! Hij fietste zo snel dat hij niet eens merkte dat er iemand boven hem stond te juichen.
Kiki moest lachen om het gezicht van de man toen hij plotseling naar boven keek en zag dat zij daar stond te stralen als een zonnetje op zijn fietsroute.
"Ik ben hier! Kijk eens hoe hoog ik ben!" riep Kiki vrolijk terug terwijl zij nog steeds op de schutting stond.
De man lachte terug en zwaaide naar haar voordat hij verder fietste. "Wees voorzichtig daarboven!" riep hij nog net voordat hij uit zicht verdween.
Kiki vond het geweldig om zo'n reactie te krijgen van iemand die gewoon voorbijfietste. Het gaf haar nog meer energie om verder omhoog te klimmen tot aan het hoogste punt van de schutting. Daarboven voelde alles vrijer dan ooit tevoren!
Na even genoten te hebben van het uitzicht besloot Kiki weer naar beneden te gaan. Maar hoe zou zij dat doen? Ze dacht na over verschillende manieren: springen? Glijden? Of misschien gewoon weer voorzichtig afklimmen?
Uiteindelijk koos Kiki ervoor om rustig af te dalen zoals zij altijd deed – stap voor stap – want veiligheid ging voor alles! Toen zij weer veilig beneden stond, voelde zij zich trots op wat zij had bereikt.
Met Bobo nog steeds in gedachten besloot Kiki dat het tijd was voor iets anders: schilderen! Ze haalde haar verfspullen uit haar rugzakje – ja, zelfs knuffelberen kunnen creatief zijn! Met kwasten in verschillende kleuren begon zij aan een nieuw kunstwerk midden tussen alle bloemen.
Terwijl zij schilderde, kwamen er meer bijen langs zoemen om nieuwsgierig naar wat zij aan het doen was te kijken. "Jullie kunnen ook meedoen!" zei Kiki lachend tegen hen terwijl zij vrolijk verder schilderde onder het warme zonnetje.
En zo ging de dag voorbij in deze kleurrijke bloemenweide vol avontuur, humor en creativiteit – allemaal dankzij één sportieve klimmer die geen angst kende om hogerop te gaan!
Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes