|
|||
|
|
Kinderverhaaltje: Bruintje de beer Bruintje de beer was erg moe, hij wilde al maanden aan zijn winterslaap beginnen. Maar mama beer zei dat het nog te vroeg was. ‘Je moet tot het einde van de zomer wachten, Bruintje’, zei ze. Bruintje was erg teleurgesteld, maar hij gaf niet op. Hij bedacht een list om toch aan zijn winterslaap te beginnen. Elke dag zou hij zoveel mogelijk slaap vangen. Hij zou zich verstoppen in zijn hol, zonder zijn mama beer iets te vertellen. Maar mama beer was slim. Ze had al snel door dat er iets aan de hand was. Elke keer als ze bij Bruintje kwam, vond ze hem snurkend in zijn hol. ‘Bruintje! Wat doe je daar? Je weet dat je nog niet mag slapen!’, riep ze. Bruintje schrok wakker en schudde zijn hoofd. ‘O nee, mama! Ik sliep alleen maar even. Ik wilde alleen maar mijn ogen rust geven.’ Mama beer begreep dat Bruintje moe was, maar ze wilde niet dat hij zijn winterslaap begon zonder haar toestemming. Dus ze kwam met een idee. Elke dag zou ze liefdevol voor hem zorgen en als het augustus was, zou hij dan mogen gaan slapen. Bruintje was blij en hij kon niet wachten tot de zomer voorbij was. Elke dag zat hij buiten zijn hol en genoot van het warme zonlicht. Voor het eerst in lange tijd voelde hij zich weer energiek en klaar om aan zijn winterslaap te beginnen. Toen de tijd daar was, was Bruintje klaar voor zijn winterslaap. Mama beer gaf hem een knuffel en vertelde dat hij later in de lente weer kon opstaan. Bruintje sliep tevreden in zijn hol, wetend dat mama beer altijd bij hem was. En zo begon Bruintje zijn winterslaap, klaar voor een lange en verkwikkende slaap. Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes |
|