|
|||
|
|
Kinderverhaaltje: Carlo de wielrenner Carlo was een gepassioneerde wielrenner. Elke dag fietste hij vroeg in de ochtend ongeacht de weersomstandigheden, als het maar kon, urenlang. Hij hield ervan om de frisse lucht in zijn longen te voelen en de wind door zijn haren te voelen. Op een dag werd het weer veel warmer dan Carlo gewend was en hij besloot wat langer te gaan fietsen. Urenlang fietste hij door de velden en heuvels en genoot van de rust en de zonnestralen die op zijn gezicht vielen. Het begon al donker te worden en Carlo besefte dat hij de weg kwijt was. Hij was nog nooit zo ver gefietst en hij wist niet meer waar hij was. Hij had geen idee hoe hij terug naar huis moest komen. Carlo begon te panikeren. Hij keek om zich heen, maar hij kon niets herkennen. Hij begon te denken dat hij de hele nacht hier moest blijven, maar toen zag hij in de verte een licht. Hij kon zien dat het een boerderij was. Carlo fietste naar de boerderij en vroeg aan de boer of hij wist waar hij was. De boer vertelde Carlo waar hij was en gaf hem een kaart, zodat hij de weg terug naar huis kon vinden. Carlo bedankte de boer en fietste met een gerust hart naar huis. Vanaf die dag was Carlo veel voorzichtiger en begon hij altijd een kaart mee te nemen voor het geval dat hij de weg kwijt raakte. Hij wilde nooit meer zo verdwaald raken. Terug naar het overzicht met kinderverhaaltjes |
|