Een advocaat en een dokter geraken aan de praat op een receptie. Ze kennen elkaar vaag en voeren al snel een boeiend gesprek. Dit gesprek wordt echter voortdurend onderbroken door andere gasten die de dokter om medisch advies komen vragen.
De dokter zit er een beetje mee verveeld, en hij vraagt aan de advocaat wat deze doet om te vermijden dat mensen hem om advies komen vragen wanneer hij niet aan het werk is. “Als ze advies vragen, dan geef ik het hen,” antwoordt de advocaat, “en de volgende ochtend stuur ik ze een rekening. Bij de meesten gebeurt het maar 1 keer.”
De dokter besluit om de raad van de advocaat op te volgen. De rest van de avond noteert hij de namen van iedereen die hem advies komt vragen. Het zijn er nogal wat. De dokter lacht in zijn vuistje: die zullen morgen schrikken!
De volgende ochtend wil de dokter net zijn secretaresse bij zich roepen om haar de lijst door te geven, als ze zelf al komt aangelopen, wapperend met een rekening van de advocaat.