Tineke en Jantje zitten naast elkaar in de eetzaal. Jantje neemt zijn boterhammendoos en wil ze opendoen. Tineke is slechtgezind. Ze rukt de boterhammendoos uit zijn handen en gooit ze op de grond.
Jantje kan er niet mee lachen. Hij gaat naar de meester en zegt: “Meneer, Tineke heeft mijn boterhammendoos op de grond gegooid.”
De meester zucht verveeld en vraagt: “En was dat met opzet?”
Jantje antwoordt: “Nee, met choco, meester.”
Mieke vraagt aan haar mama: “Mama, is het waar dat alle doden tot stof vergaan?”
“Ja Mieke, waarom?”, vraagt mama.
“Ik denk dat er iemand onder mijn bed gestorven is.” zegt Mieke.
Op de speelplaats zijn kinderen aan het opscheppen.
Karen: “Wij zijn met drie kinderen thuis en ieder heeft zijn eigen bed.”
Kristel: “Wij zijn met vier kinderen, en elk heeft zijn eigen kamer.”
Kathleen: “En wij zijn met vijven, en ieder heeft zijn eigen papa.”
Jantje vraagt: “Mama mag ik op scherm?”
Moeder antwoordt: “Nee.”
Oma komt tussen: “Laat dat kind toch buiten spelen.”
Moeder zegt: “Nee. Hij moet eerst leren om naar zijn moeder te luisteren.”
Jantje reageert: “Mama waarom luister jij eigenlijk niet naar jouw moeder?”
Een kleine jongen en een klein meisje zitten samen in bad.
Opeens kijkt het meisje naar beneden en zegt : Mag ik dat eens aanraken ?
Neen, zegt de jongen, ge hebt het uwe al afgebroken, van het mijne blijft ge af !!
“Papa, 1000 euro, is dat veel geld?”
“Dat hangt ervan af jongen, of je mama het uitgeeft of dat ik het moet verdienen.”
Tineke wil een brief aan haar oma schrijven.
Haar eerste zin: “Lieve oma, ik schrijf heel langzaam omdat ik weet dat u niet snel kan lezen.”
Drie jongens zitten op een bankje tegen elkaar op te scheppen.
Zegt de één: “Mijn oom is pastoor en ze noemen hem eerwaarde.”
“Oh,” zegt de ander, “dat is niks bijzonders. Mijn oom is kardinaal en die noemen ze eminentie.”
De derde jongen zit meewarig te kijken en zegt: “Och eerwaarde of eminentie… dat is nog niks! Mijn oom is zó dik. Die weegt wel méér dan 180 kilo. Wanneer hij op straat loopt, blijft iedereen staan en zegt: GOD ALLEMACHTIG!”
Papa komt thuis met twee grote emmers koemest voor de tuin, die hij heeft gehaald bij een boer uit de buurt.
“Waar is dat voor?” vraagt zijn zoontje van zes.
“Voor de aardbeien,” zegt papa.
Het zoontje kijkt hem aan en zegt: “Ik heb ze liever met slagroom, mag dat ook?”
Anke zit ijverig met een potlood over een stuk papier te krassen.
“Wat ben je de hele tijd aan het doen, meisje?”, vraagt mama.
“Ik schrijf een brief aan Tine.”, antwoordt Anke.
“Maar jij kan niet eens schrijven.”, zegt mama.
“Dat geeft toch niet? Tine kan ook niet lezen.”, is de reactie van Anke.