Een Nederlander en een Belg zitten tegenover elkaar in de trein. De Belg tast in zijn rugzak en haalt er een plastic zakje uit, gevuld met appelpitjes. Hij neemt er enkele uit het zakje en eet deze op. Enkele minuten later neemt hij er nog enkele.
De Nederlander is nieuwsgierig en vraagt: “Hallo, mag ik vragen waarom jij appelpitten eet?”
“Tuurlijk! Daar word je slim van.” antwoordt de Belg.
“Nou, dat is handig. Wil jij niet een paar van die pitjes aan mij verkopen?” vraagt de Nederlander.
“Zeker.” zegt de Belg, “Ze kosten 3 euro per stuk.”
“Nou, geef mij d’r maar vijf,” zegt de Nederlander.
Zo gezegd, zo gedaan. De Nederlander eet een paar van zijn pitjes. Terwijl hij knabbelt denkt hij: “Wel veel geld voor een paar pitjes.” Hij zegt tegen de Belg: “Zeg, vind je dat niet wat duur? Voor dat geld kan ik enkele kilo’s appels kopen en heb ik er de pitjes gratis bij.”
De Belg antwoordt: “Ziet je wel! Het begint al te werken.”