Een man heeft een nieuwe BMW gekocht en gaat op een mooie zomeravond even lekker een stuk rijden. Het dak eraf, de wind speelt door zijn haar.
Hij besluit eens te kijken hoe hard zijn wagen nou eigenlijk kan. Wanneer de kilometerteller een respectabele 180 km/u aangeeft ziet hij in zijn spiegel 2 blauwe zwaailichten.
“Met geen mogelijkheid dat ze deze wagen kunnen bijhouden,” denkt hij en hij trapt de bolide nog harder op zijn staart. Pijlsnel vliegt hij over de weg, 190, 200, 230 zelfs, maar de politie zit nog steeds vlak achter hem.
“Waar ben ik godsnaam mee bezig?” denkt hij. Hij remt af en gaat naar de kant van de weg.
De agent stapt uit, loopt naar hem toe, neemt zijn rijbewijs aan zonder ook maar iets te zeggen, en bekijkt zijn rijbewijs en auto aandachtig.
Uiteindelijk begint de agent te praten: “Ik heb een lange zware dag achter de rug en jij bent echt de laatste die ik aan de kant zet vandaag. Ik heb geen zin in nog meer papierwerk. Als je me een excuus kan geven dat ik nog nooit eerder heb gehoord, dan laat ik je gaan!”
“Wel, ” zegt de man, “afgelopen week is mijn vrouw ervandoor gegaan met een politieagent. Ik was bang dat je haar terug wilde geven!”
“Een prettige avond nog, meneer.”, zegt de agent. Hij geeft zijn rijbewijs terug en wandelt naar zijn wagen.