Een man komt voor het eerst bij de psychiater. Hij heeft grote wallen onder zijn ogen, en zegt: “Ik heb een probleem, dokter. Telkens wanneer ik naar bed ga, denk ik dat er iemand onder zit. Ik ben bang en ik denk dat ik gek word. En bovendien kan ik niet meer slapen.”
“Kom een jaar lang in behandeling bij mij.” zegt de psychiater. “Kom drie keer per week op therapie, en dan zullen we er wel in slagen om die angsten te bedwingen. Zo zal je je nachtrust weer terugkrijgen.”
“Klinkt goed, maar euh… wat gaat dat kosten?” vraagt de patiënt.
“80 Euro per bezoek.” antwoordt de psychiater.
De patiënt wordt bleek. Maar hij twijfelt toch. Hij heeft wel een enorm slaaptekort. “Ik zal er eens een nachtje over slapen.” zegt hij. “Allez, bij manier van spreken dan.” voegt hij er met een lachje aan toe.
Zes maanden later treft de psychiater hem toevallig op straat. “Waarom ben je nooit meer langs gekomen voor behandeling van je angsten?” vraagt de psychiater.
De man zegt: “Wel, dokter, 80 euro per bezoek, drie maal per week en dat een jaar lang is een hele hoop geld voor mij. Ik had het er op café over met mijn kameraad, en die heeft me in ruil voor voor een trappist genezen.”
“Is het echt? Dat is knap! Hoe heeft je kameraad je dan wel genezen?” vraagt de dokter verbaasd.
“Wel,” zegt de man, “hij zei me dat ik de poten vanonder mijn bed moet zagen. Dat was een geniaal idee. Er kan nu niemand meer onder, en ik slaap weer als een roos.”